پایایی و روایی مقیاس سازگاری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

مقدمه: سازگاری تحصیلی که شامل انطباق سازنده دانشجویان با چالش‌های تحصیلی است، موجب افزایش توانمندی تحصیلی و روان‌شناختی می‌شود. با توجه به اهمیت سازگاری تحصیلی در زندگی تحصیلی دانشجویان، این پژوهش با هدف بررسی پایایی و روایی مقیاس سازگاری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور در سال 1398 انجام شد.روش‌ها: در این پژوهش توصیفی از نوع روان‌سنجی ابزار، تعداد 250 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز در سال تحصیلی 1399-1398 به شیوه نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب شدند و به مقیاس سازگاری تحصیلی اندرسون (anderson) و همکاران و مقیاس اشتیاق تحصیلی فردریکز (fredericks) و همکاران پاسخ دادند. پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، روایی هم‌گرا با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی محاسبه شد. نتایج: تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که شاخص x2/df برای ساختار سه عاملی، 2.13 است و شاخص‌های برازندگی مدل (0.966 gfi=، 0.928 agfi=، 0.969 cfi=، 0.944 nfi=، 0.949tli=، 0.068rmsea= ) رضایت‌بخش بود. پایایی برحسب ضریب آلفای کرونباخ برای سازگاری تحصیلی 0.80 گزارش شد (سبک زندگی دانشجویی= 0.70، موفقیت تحصیلی= 0.77، انگیزه تحصیلی= 0.76). همچنین بین سازگاری تحصیلی و اشتیاق تحصیلی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد (0.01>p) و روایی هم‌گرا تایید می‌شود.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج تحقیق حاضر، مقیاس سازگاری تحصیلی ابزاری مناسب با خصوصیات روان‌سنجی قابل‌ قبول برای سنجش سازگاری تحصیلی در دانشجویان ایرانی است.

Reliability and Validity of the Academic Adjustment Scale: Students of Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences

Introduction: Academic adjustment which involves constructive adaptation of students to academic challenges, can improve academic and psychological empowerment. Given the importance of academic adjustment in studentschr('39') academic life; this study endeavors to examine the reliability and validity of the academic adjustment scale in Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences in the academic year 2019.Methods: in this descriptive psychometric study, 250 students from Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences were selected using Voluntary sampling method. The selected students were solicited through the Anderson et al. Academic Adjustment Scale and Fredericks et al. Academic Engagement Scale. While the reliability of the scales was computed through Cronbachchr('39')s alpha, their convergent validity and construct validity were computed through Pearson correlation coefficient, and confirmatory factor analysis, respectively. Results: Confirmatory factor analysis demonstrated that the ratio chi;2/df is 2.13 for three factor structure and fit indexes of model (RMSEA= 0.068, TLI=0.949, NFI=0.944, CFI=0.969, AGFI= 0.928, GFI=0.966). Internal consistency of MFQ9 were satisfactory. Reliability according to Cronbachchr('39')s alpha coefficient for Academic Adjustment Scale was reported 0.80 (Academic lifestyle= 0.70, Academic Achievement= 0.77, Academic motivation= 0.76). There was also a positive and significant correlation between academic adjustment and academic engagement (P>0.01) and concurrent validity is confirmed.Conclusion: According to the results, the Academic Adjustment Scale is a reliable instrument with valid psychometric properties to measure academic adjustment in Iranian higher education contexts.