رفتارهای زورگویانه محیط‌های بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری

مقدمه: زورگویی شکلی از رفتار پرخاشگرایانه بین فردی است که در پرستاری به عنوان یک نگرانی رو به افزایش است، دانشجویان پرستاری با ورود به مرحله کار بالینی در معرض آسیب و زورگویی هستند که عواقب ناخوشایندی به همراه دارد. هدف این مطالعه شناسایی فراوانی، نوع رفتارهای زورگویانه، منبع زورگویی، نحوه گزارش و عواقب آن بر دانشجویان پرستاری دانشگاه‌های آزاد اسلامی و علوم پزشکی شهر یزد است.روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی که در سال 1398 انجام شد، 193 نفر از دانشجویان سال سوم و چهارم پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی و علوم پزشکی شهر یزد شرکت نمودند. نمونه‌گیری به روش تصادفی طبقه‌ای بود. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌های مشخصات فردی و رفتارهای زورگویی کلارک (clarke) و همکاران بود. تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها با استفاده آمار توصیفی و استنباطی (تی مستقل و آنوا) صورت گرفت.نتایج: بر اساس یافته‌ها 118 نفر (61.85%) از دانشجویان انواعی از زورگویی را تجربه نمودند که 769 (32%) مورد زورگویی از طرف مربی بالینی، 597 (24.8%) مورد از جانب پرستار و 402 (16.72%) مورد از طرف بیمار و خانواده بوده است. بیش‌ترین رفتارهای زورگویی 383 مورد (15.93%) برخورد سرد، نادیده گرفته شدن و اخراج بود. 21 نفر (10.9%) به دلیل زورگویی تصمیم به ترک رشته داشتند. 131 نفر (67.9%) رفتار زورگویی را گزارش نداده بودند که 55 نفر(36.8%) آنان علت را ترس از ارزیابی ضعیف بیان نمودند.نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن است بیش از نیمی از دانشجویان پرستاری در معرض انواع رفتارهای زوگویانه قرار گرفته‌اند که این امر می‌تواند عاملی برای انصراف از تحصیل باشد. لذا برنامه‌ریزان آموزش بالینی باید راه‌های پیشگیری از زورگویی و نحوه واکنش به اینگونه رفتارها را به دانشجویان پرستاری آموزش دهند و اقدامات مناسبی جهت اصلاح محیط‌های آموزش بالینی در این زمینه انجام گیرد.

Investigation of bullying behaviors in clinical settings from the nursing students’ views

Introduction: Bullying is a form of interpersonal aggressive behavior that may lead to alarming growth . Nursing students entering clinical practice are at risk of injury and bullying, which can have unpleasant consequences. This study endeavored to identify the frequency, type, source of bullying, method of report, and the undesirable effect of bullying on students.Methods: This descriptive study was performed on 193 of third and fourth year nursing students of Medical Sciences Universities of Yazd, Iran, who experienced the clinical setting. Sampling was done through stratified random sampling. Data collection instruments were questionnaires of demographic characteristics and Clark et al.chr('39')s bullying behaviors. Data were analyzed both descriptively and inferentially.Results: According to the findings, 61.85% (n=118) of the participants experienced bullying, of which 32% (n=769) were bullied by the clinical instructor and 24.8% (n=597) by the nurse and 16.72% (n = 402) by the patient and family. The most bullying behaviors (15.93%, n = 383) were frozen out, ignored and excluded. 10.9% (n=21) decided to leave the field due to bullying. 67.9% (n=131) did not report bullying behavior, of which 36.8% (n=55) expressed that the reason was fear of poor evaluation.Conclusion: The results indicated that more than half of nursing students are exposed to a variety of bullying behaviors that are often performed by a clinical instructor and are not reported for fear of poor evaluation which can be a factor of intentions to leave the nursing program. Therefore, clinical educational authorities should teach nursing students some ways to prevent bullying and how to react to such behaviors and appropriate measures should be taken into account to improve clinical learning contexts.