اثربخشی شبکه‌های اجتماعی مجازی بر اعتماد در روابط بین فردی و اهمال‌کاری تحصیلی

مقدمه: با پیدایش شبکه‌های اجتماعی، استفاده از این شبکه‌ها جزء جدایی‌ناپذیر زندگی بسیاری از دانشجویان شده است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی شبکه‌های اجتماعی مجازی بر اعتماد در روابط بین فردی و اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان انجام شد. روش‌ها: این مطالعه نیمه تجربی در دانشکده پیراپزشکی بهبهان در سال 98-97 انجام شد. جامعه پژوهش دانشجویان رشته اتاق عمل (167نفر) بودند که به طور تصادفی در دو گروه شاهد و تجربی قرار گرفتند. گروه تجربی علاوه بر روش آموزش معمول از کتاب الکترونیکی ارسال شده در یکی از شبکه های اجتماعی استفاده نمودند و نکات مهم و مثال‌های جلسات گذشته را به صورت پیام از طریق شبکه اجتماعی دریافت نمودند. ابزارهای گردآوری اطلاعات پرسشنامه اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راثبولوم (salomon rothbloo)، پرسشنامه اعتماد در روابط بین فردی و پرسشنامه میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی بود. جهت تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد. نتایج: بعد از کنترل اثرات پیش‌آزمون، نتایج تفاوت معناداری بین دو گروه شاهد و تجربی در مورد اهمال‌کاری تحصیلی با p<0.01 و f=71.91 نشان داد و با توجه به اندازه اثر استفاده از شبکه‌های مجازی 36% از واریانس متغیر اهمال‌کاری تحصیلی را پیش‌بینی می‌کرد. همچنین بین دو گروه شاهد و تجربی متغیر اعتماد در روابط بین فردی ، با 0.01>p، 80.13=f ، تفاوت معناداری مشاهده شد و استفاده از شبکه‌های مجازی 44% از واریانس متغیر اعتماد بین فردی را پیش‌بینی می‌کرد. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی در تدریس و آموزش، در کاهش اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان موثر بوده است و همچنین موجب بهبود اعتماد بین فردی آنها می‌شود. بنابراین پیشنهاد می‌شود جهت بهره‌گیری از شبکه‌های اجتماعی مجازی در آموزش، برنامه‌ریزی‌های لازم به منظور استفاده صحیح از آن به عمل آید.

The Effect of Virtual Social Networks on Trust in Interpersonal Relationships and Academic Procrastination

Introduction: With the advent of social networks, their use has become an integral part of the lives of many students and is in some way intertwined to their personal life. The main purpose of this study was to investigate the effectiveness of virtual social networks on trust in interpersonal relationships and academic procrastination of students. Methods: This quasiexperimental study with pretest and posttest design conducted at Behbahan paramedical faculty in 199798. The sample consisted of 167 Operating Room Students who were randomly divided into two experimental and control groups, 81 and 82, respectively. Data were collected using the Solomon Rothbloo Academic Delay Questionnaire, Interpersonal Reliability Questionnaire, and Virtual Social Networking Questionnaire. Results: After controlling for the pretest effects of academic procrastination with p<0.01, F=91/71, there was a significant difference between the control and experimental groups and considering the effect of using virtual networks 36% of the variance predicted academic procrastination. Also, there was a significant difference between the control and experimental groups regarding the trust variable in interpersonal relationships after controlling for pretest effects, F=80/13, p<0.01. The variance predicted interpersonal trust. Conclusion: The results showed that using virtual social networks in teaching and training has been useful in reducing academic procrastination and it also improves their interpersonal trust. Therefore, it is recommended to tap into virtual social networks in education