ارائه مدل علی عوامل موثر بر یادگیری خودتنظیمی در بین دانشجویان کارشناسی ارشد پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

مقدمه: در دهه‌های اخیر یادگیری ‌خودتنظیمی، به عنوان یک عامل موثر در موفقیت و عملکرد تحصیلی مطرح شده است. پژوهش حاضر، با هدف ارائه مدل علی عوامل موثر بر یادگیری ‌خودتنظیمی در بین دانشجویان کارشناسی ارشد پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه توصیفی همبستگی داده‌های لازم از طریق پرسشنامه‌ای ترکیبی که توسط یک نمونه 310 نفری از دانشجویان پیراپزشکی تکمیل شد ، جمع‌آوری گردید. افراد نمونه از میان 1554 نفر جامعه آماری از طریق یک روش چند مرحله‌ای نمونه‌گیری (خوشه‌ای، طبقه‌ای و تصادفی) در سال تحصیلی 1397-98 در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انتخاب شدند. داده‌ها به کمک روش آماری تحلیل مسیر توسط نرم‌افزارهای amos و lisrel تحلیل شد.نتایج: سه عامل درونزای(کمال‌گرایی، ارزش ‌تکلیف، جهت گیری آینده) بر خودتنظیمی‌ تحصیلی در دانشجویان اثرمعنادار دارد. در میان متغیرهای برونزا در دانشجویان، بیش‌ترین اثر کل بر روی خودتنظیمی ‌تحصیلی مربوط به کمال‌گرایی)و خودکارآمدی‌ تحصیلی و برابر با 0.43 است.نتیجه‌گیری: با توجه به شاخص‌های نکویی برازش و نیز بررسی کلیت مدل در گروه مورد بررسی، مدل مذکور از نظر شاخص‌ها برازش مناسبی داشت و می تواند در تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

Presenting A Causal Model for Factors Affecting Self-Regulated Learning Among MSc Students of Paramedical Sciences in Shahid Beheshti University of Medical Sciences

Introduction: In recent decades, selfregulated learning has been identified as an important factor in academic achievement and performance. The aim of this study was to present a causal model for factors affecting selfregulated learning among MSc students of Paramedical Sciences in Shahid Beheshti University of Medical Sciences.Methods: In this descriptive correlational study, the data were collected through a combined questionnaire which was completed by a number of 310 of Paramedical Students. The participants of the study were selected through a multistage method (cluster, stratified and random sampling) in 201819 at Shahid Beheshti University of Medical Sciences. The data were analyzed by path analysis using Amos, Lisrel and SPSS.Results: The results showed that the three endogenous factors (perfectionism, task value, future orientation) had a significant effect on the academic selfregulation in the students. The highest total effect on selfregulation was related to perfectionism and academic selfefficacy (0.43) among the exogenous variables.Conclusion: Considering the goodness of fit indices and investigation of the model as a whole in the study group, the model had a good fit for the indices and can be used in decision making and policy making.