کیفیت کاربست روش آموزش مربی‌گری در فعالیت‌ها‌ی آموزشی اعضای هیات‌علمی از دیدگاه دانشجویان و اساتید

مقدمه: مربی‌گری یکی از روش‌ها‌ی نوین آموزش در سال‌ها‌ی اخیر است. فرایندی است که می‌تواند اعتماد به نفس و خود اثربخشی را بهبود بخشد و سهم موثری در محیط‌ها‌ی آموزشی داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف ﺑﺮرﺳﻲ کیفیت کاربست روش آموزش مربی‌گری (کوچینگ) در فعالیت‌ها‌ی آموزشی اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی پیمایشی جامعه آماری شامل کلیه اساتید و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال تحصیلی 97-96 بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، اساتید 257 نفر و برای دانشجویان 361 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل دو پرسشنامه محقق ساخته روش مربی‌گری اساتید و دانشجویان بود که پس از تایید روایی و پایایی پرسشنامه‌ها استفاده شد. داده‌های گردآوری شده با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی از جمله آزمون t تک نمونه‌ای و t مستقل تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میزان کاربست روش مربی از حد مطلوبی برخوردار است به طوری که در مولفه شرایط و ویژگی‌ها‌ی فردی به ترتیب از دید اساتید و دانشجویان با میانگین و انحراف معیار (6.9 ±33.08؛ 6.71 ±36.87) از مجموع 50 نمره و در مولفه شرایط و ویژگی‌ها‌ی مربی به ترتیب از دید اساتید و دانشجویان با میانگین و انحراف معیار (5.34 ±25.22؛ 3.93 ±27.83) از مجموع 40 نمره و در مولفه شرایط و الزامات سازمانی به ترتیب از دید اساتید و دانشجویان با مقدار میانگین و انحراف معیار (4.55 ±24.21؛ 5.05±30.44) از مجموع 35 نمره بالاتر از میانگین نظری بود. نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد که اساتید نسبت به دانشجویان دیدگاه مطلوب‌تری نسبت به کیفیت کاربست روش مربی‌گری دارند و بنابراین لازم است که بستر و زمینه آشنایی و تجربه بیش‌تر دانشجویان با این روش آموزشی فراهم شود.

The Relationship between Critical Thinking Disposition and Clinical Reasoning in Medical Residents of Medical University of Isfahan

Introduction: In recent years, coaching is one of the novel methods of education. Coaching is a process that can enhance both selfesteem and selfefficacy, which have an effective contribution in the educational environments. The aim of this study was to investigate the quality of coaching method in educational activities of faculty members in Tabriz University of Medical Sciences. Methods: This descriptivesurvey study was performed on all faculty members and students of Tabriz University of Medical Sciences in 20172018 academic years. 257 faculty members and 361 students were selected through the stratified random sampling method. Data collection tools were two researchermade questionnaires about faculty members and students' coaching method, which was used after confirming its validity and reliability. The collected data were analyzed using descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics such as single sample ttest and independent ttest.Results: The rate of the application of coaching method was desirable, so that from the viewpoints of faculty members and students respectively, the mean scores ( ±SD) of the components: individual characteristics and conditions (36.87 ± 6.71, 33.6 ± 8.9), the trainer's condition and characteristics (27.83 ± 3.93, 25.5 ± 22.34), and requirements and conditions of the organization (24.21 ± 4.55, 30.44 ± 5.05), were higher than the theoretical average.Conclusion: The results showed that the faculty members` attitudes towards the quality of their use of coaching were more favorable than students. Therefore, it is necessary to provide more context and background for students to familiarize them with this educational method.