تحلیل مفهوم توانمندی یادگیری و ارتقای مبتنی بر عمل به روش واکر و آوانت

مقدمه: مرور متون مبین آن است که در مورد تعربف، نحوه اجرا، آموزش و ارزیابی توانمندی یادگیری و ارتقای مبتنی بر عمل در میان صاحب نظران اتفاق نظر وجود ندارد لذا این مطالعه با هدف شفاف سازی مفهوم و ارائه تعریف تحلیلی انجام گرفت.روش ها: این مطالعه بر اساس رویکرد تحلیل مفهومی واکر و آوانت و اجرای هشت مرحله انتخاب مفهوم، تعیین اهداف تحلیل، تعیین ویژگی های تعریفی، ارائه مورد الگو، ارائه موارد جایگزین، مخالف، مرتبط، حدواسط و جعلی، شناسایی پیشایندها و پسایندها و تعریف شاخص های تجربی انجام شد. پس از انجام جستجوی وسیع در پایگاه های داده علمی با استراتژی های از پیش تعیین شده تعداد 120 سند مورد مطالعه قرار گرفت و ویژگی های تعریفی مفهوم استخراج و تعریف تحلیلی ارائه شد.نتایج: توانمندی یادگیری و ارتقای مبتنی بر عمل یک صلاحیت پیچیده، وابسته به حرفه و زمینه است که مشتمل بر مجموعه ای از صلاحیت های فردی است که بایستی فراگیران این توانمندی را در دوره آموزش دانشگاهی خود کسب نمایند و با ایفای نقش های حرفه ای به منصه ظهور برسانند، البته وقوع آن مستلزم پیشایندهایی است و در صورت محقق شدن به تعالی خدمات بالینی می انجامد.نتیجه گیری: یادگیری و ارتقای مبتنی بر عمل به عنوان یک فراصلاحیت نقش مهمی در بهبود کیفیت خدمات بالینی دارد و این مطالعه با شفاف سازی مفهوم، برنامه ریزی و عملیاتی سازی آن را تسهیل نمود و آن را از مفاهیم مجاور متمایز ساخت.