instructors’ and learners’ questioning: a case of efl classroom discourse in iran

The present study was an attempt to examine how questioning was treated by efl instructors and learners at a private language center in yasouj, iran. this study also intended to explore the types of questions posed by the efl instructors and learners in different course levels and to scrutinize the extent to which the instructors’ classroom behaviors were geared towards enhancing the learners’ capacity to raise english questions. to accomplish such objectives, classes, from the same institute and with different levels were selected to be carefully observed. the researchers utilized a checklist of question types along with observation field notes to obtain a numeric summary and an in-depth description of the participants’ intended behaviors in the classrooms. the analysis of the numeric data through descriptive statistics and one way anova along with content analysis of the observational data indicated that the instructors teaching in classes with lower proficiency levels practiced questioning more substantially and, unlike their peers teaching in higher levels, mainly resorted to display questions to achieve their pedagogical objectives. seldom did the learners, regardless of their proficiency levels, venture to phrase english questions, and often appeared anxious and resorted to their first language when they were to pose questions. further, the instructors’ classroom behaviors hardly intended to enhance the learners’ capacity in asking english questions. this study bears the implications of the findings for language instructors and learners in the context of efl teaching and learning.

پرسش مدرسان و زبان آموزان: موردی از گفتمان کلاس زبان انگلیسی در ایران

مطالعه موردی حاضر، عملکرد مدرسان و زبان‌آموزان نسبت به مهارت پرسش در یک مرکز آموزش زبان انگلیسی در شهر یاسوج و همچنین نوع پرسش­های مطرح شده توسط ایشان در سطوح کلاسی مختلف را بررسی کرده است. همچنین، این پژوهش به بررسی دقیق میزان همسویی رفتارهای کلاسی مدرسان با ارتقاء ظرفیت دانش­آموزان در طرح پرسش­های انگلیسی می­پردازد. به منظور دست­یابی به این اهداف پژوهشی، چهار کلاس با سطوح مختلف از یک موسسه زبان انتخاب و به دقت مشاهده شدند. محققین از یک فهرست بازبینی انواع پرسش و یادداشت‌برداری در مشاهدات خود بهره بردند. تحلیل دقیق اطلاعات عددی از طریق آمار توصیفی و تحلیل واریانس یک‌راهه به همراه تحلیل محتوای اطلاعات مستخرج از مشاهده نشان داد که مدرسان در کلاس­های با سطوح پایین‌تر بیشتر از پرسش بهره می‌برند و برخلاف همتایانشان در کلاس­های با سطوح بالاتر، اغلب از پرسش های ابرازی به منظور دستیابی به اهداف آموزشی استفاده می­کردند. زبان آموزان در همه سطوح به ندرت سوال­های انگلیسی می­پرسیدند و در هنگام پرسش، اغلب مضطرب به نظر رسیده و از زبان مادری خود برای این منظور استفاده می‌کردند. همچنین، رفتارهای کلاسی مدرسان به ندرت همسو با ارتقاء ظرفیت دانش‌آموزانشان در پرسش به زبان انگلیسی بود.