The Generic Structure of Acknowledgments in Persian Dissertations

Acknowledgments are vital since students/researchers can demonstrate their genuine appreciation through them and more importantly shape their (local/global) academic identity. in line with this significance, the present study examined the move patterns of 503 persian dissertation acknowledgements from two major universities in iran, from 1981 to 2014 and from sixteen various disciplines including soft and hard science disciplines. overall, 65,323 words were analyzed. by and large, a careful examination and analysis of the corpus indicated that iranian university students follow a threetier moves pattern in writing a dissertation acknowledgments, namely a “framing move” (including six micro steps), a main “thanking move” (consisting of nine micro steps), and a “closing move” (containing four micro steps). moreover, the results indicated that the longest and shortest acknowledgments were 986 and words respectively. the results also indicated that there was a significant difference in the complexity of acknowledgments in hard and soft science disciplines. the results of this study can hold valuable implications for both university students and professors who aspire an appropriate, coherent, and to the point display of scholarly competence and academic identity.

بررسی ساختار صفحات تقدیر در پایان نامه‌های دانشجوهای ایرانی

تشکر و قدردانی در پایان نامه ها از اهمیت بسزایی برخوردار است زیرا از طریق آن افراد می‌توانند حسن نیت خود را نشان داده و به نوعی هویت آکادمیک خود را شکل دهند. در همین راستا مطالعه حاضر الگوی ساختاری صفحه تقدیر در  503 پایان نامه در طی سال های 1981 تا 2014 از دانشگاه های معتبر ایران را مورد بررسی قرار داده است. به طور کلی 65323 کلمه بررسی شدند. نتایج نشان داد که به طور کلی دانشجویان ایرانی از یک الگوی سه مرحله‌ای (گام آغازین، گام میانی، و گام نهایی) پیروی می‌کنند که هر کدام از این مراحل خود دارای چند قدم دیگر نیز بودند. نتایج تحقیق حاضر می‌توان اطلاعات سودمندی در اختیار دانشجویان و همچنین اساتید دانشگاهی قرار دهد.