efl teachers’ beliefs about oral corrective feedback and their feedback-providing practices across learners’ proficiency levels

The present study investigated efl teachers’ beliefs about oral corrective feedback (cf), their cfprovision practices across elementary and intermediate levels, and their beliefspractices correspondence. to this end, the researchers conducted a semistructured interview with the teachers and went on an overall fortyhour observation of their classrooms across both levels. the findings revealed that there was a significant difference in the teachers’ employment of cf strategies across the two levels with more frequent presence of explicit correction, elicitation, metalinguistic clues, clarification request, and repetition at elementary level. moreover, it was demonstrated that the teachers did not differentiate in their focus on morphosyntactic, phonological, and lexical errors at both levels. the results further highlighted some areas of beliefpractice mismatch in teachers’ sensitivity to students’ errors, their employment of different cf strategies, use of explicit and implicit cf, application of immediate and delayed cf, correction of global and local errors, focus on different linguistic targets, and reliance on self, peer, and teacher correction. the paper concludes with some pedagogical implications.

نگرش معلمان زبان انگلیسی نسبت به بازخورد اصلاحی شفاهی و بکارگیری آن در سطوح مختلف بسندگی زبانی

این مطالعه به بررسی نگرش‌ معلمان زبان انگلیسی نسبت به بازخورد اصلاحی شفاهی، بکارگیری آنها در دو سطح مبتدی و متوسط، و میزان تناسب نگرشها و بکارگیری آنان در این زمینه پرداخته است. بدین منظور، با معلمان مصاحبه شد و 40 ساعت مشاهده کلاسی در دو سطح انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که معلم ها در به کارگیری راهبردهای بازخوردی شفاهی در دو سطح تفاوت قابل توجهی داشتند، به طوری که راهبردهای اصلاح صریح، فراخوانی، سرنخ فرا زبانی، درخواست توضیح و تکرار در سطح مبتدی بسامد بیشتری داشتند. علاوه بر این، تفاوت چندانی در تصحیح اشکالات دستوری، تلفظی و لغوی در دو سطح مشاهده نشد. نتایج همچنین نشان داد که  در برخی موارد، نگرش و بکارگیری معلمان  با هم مغایرت داشت که از جمله آن میتوان به حساسیت معلمان نسبت به اشکالات زبان آموزان، به کارگیری روشهای مختلف بازخورد اصلاحی، استفاده از بازخورد اصلاحی صریح و غیر صریح، اصلاح سریع و یا با تاخیر اشکالات زبان آموزان، اصلاح اشکالات کلی و جزیی، تمرکز بر روی اهداف زبانی متفاوت و توجه به تصحیح اشکالات توسط خود فرد، همکلاس و معلم اشاره کرد. در پایان این مقاله، به برخی از مفاهیم آموزشی مرتبط با این موضوع اشاره شده است.