comparing confidence-based and conventional scoring methods: the case of an english grammar class

This study aimed at investigating the reliability, predictive validity, and self-esteem and gender bias of confidence-based scoring. this is a method of scoring in which the test takers receive a positive or negative point based on their rating of their confidence in an answer. the participants, who were 49 english-major students taking their grammar course, were given 8 multiple-choice tests during the semester. these tests were scored both conventionally and in a confidence-based manner, and the reliabilities of these two score sets were compared. each score set was correlated with the final exam scores to compare their predictive validity. gender and self-esteem bias of the confidence-based scores of the eight tests were also calculated. the results showed that there was no difference between the reliabilities of the two sets of scores. confidence-based scores had better predictive validity than conventional scores, but this difference was not significant. confidence-based scores were not biased against a specific gender and specific levels of self-esteem. the conclusion is that confidence-based scoring is as good as conventional scoring and the choice between these two scoring methods depends on the teacher’s discretion and the teaching context.

پژوهشی کیفی در مورد رفتار مستقل چهار فراگیر زبان انگلیسی در خارج از کلاس: فراخوانی برای توجه به رویکردهای شخصی

هدف از تحقیق حاضر بررسی روایی، اعتبار پیش‌بینی کننده و جانبداری نسبت به یک سبک شخصیتی و یک جنسیت خاص در روش ارزشگذاری مبتنی بر اطمینان بود. در این روش ارزشگذاری، بر اساس رتبه‌ای که آزمون‌دهنده به میزان اطمینان خود به درستی پاسخش می‌دهد، نمره ای مثبت یا منفی به او داده می‌شود. شرکت‌کنندگان در این تحقیق، که 49 دانشجوی رشته زبان انگلیسی در کلاس‌های دستور زبان انگلیسی بودند، هشت آزمون چهار گزینه‌ای را در طول یک نیمسال تحصیلی دریافت کردند. این آزمون‌ها هم به روش مبتنی بر اطمینان و هم به روش عادی ارزشگذاری شدند و روایی این دو مجموعه از نمرات با هم مقایسه شد. همبستگی هر یک از مجموعه نمرات با نمرات پایان نیمسال محاسبه شد. جانبداری نسبت به جنسیت و جانبداری نسبت به عزت نفس در مورد هشت آزمون مذکور نیز محاسبه شد. نتایج نشان داد که روایی دو مجموعه نمره با هم تفاوتی نداشت. نمرات مبتنی بر اطمینان اعتبار پیش‌بینی‌کننده بیشتری نسبت به نمرات عادی داشتند اما این تفاوت معنادار نبود. نمرات مبتنی بر اطمینان نسبت به جنسیت و میزان خاصی از عزت نفس جانبداری نداشتند. نتیجه‌ای که می‌توان از این تحقیق گرفت این است که ارزشگذاری مبتنی بر اطمینان به خوبی ارزشگذاری عادی است و انتخاب یکی از این روش‌ها به صلاحدید مدرس و شرایط تدریس بستگی دارد.