بررسی نقش تصویرسازی سه‌بعدی در برنامه‌‌ریزی سیمای سرزمین

بصری‌سازی سیمای‌‌سرزمین یا همان نمایش سه بعدی پدیده‌های جهان واقعی می‌تواند به عنوان زیر مجموعه‌ای از زمینه‌های گسترده‌تر بصری‌سازی جغرافیایی، برای ایجاد ارتباط بین شرایط، گذشته، حال، آینده و ارایه سناریوهای جایگزین مورد استفاده قرار گیرد. همچنین قادر است مجموعه داده‌های گسترده را به گونه‌ای ارایه دهد که افراد، بخشی از یک فرآیند تصمیم‌گیری تعاملی باشند. این رویکرد یک نقش ارتباطی مهم در مجموعه‌ی مشارکت و تصمیم‌گیری دارد و به عنوان ابزاری برای برنامه‌‌ریزی محیط‌زیستی، راهنمایی جهت اولویت‌بندی سرمایه‌گذاری‌ها و مشوقی جهت اعمال مدیریت راهبردی (نسبت به مدیریت انفعالی) عمل می‌‌کند. هدف از ارایه‌ی مقاله‌ی حاضر بیان نقش تصویرسازی سه‌بعدی داده‌های مکانی در ارزیابی اثرات بصری و نقش آن به عنوان یک سیستم تصمیم‌یار در برنامه‌ریزی‌ها و همچنین یک ابزار مناسب جهت هم‌فکری و مشورت عمومی است. علاوه بر این نرم‌افزارهای معرفی شده در این مقاله می‌‌تواند با توجه به نوع کاربرد در پروژه‌های مختلف مورد استفاده قرارگیرند.

a review on the role of 3d visualization in landscape planning

landscape visualization or a three-dimensional display of real world phenomena can be used as a subset of the broader context of geographical visualization to create links between past, present and future conditions and represent alternative scenarios; it could also represent exclusive data in such a way that enables people to be a part of the interactive decision-making process. this approach has an important communication role in the set of participation and decision-making and serves as a tool for environmental planning, a guide for prioritizing investments, and an incentive to apply strategic management (compared to passive management). this paper aims survey the role of 3d visualization in visual impact assessment and its role as a programming support system in urban planning and also as an appropriate tool in public consultation. moreover introduced software in the final section could be used in different projects depending on their applications.