تاثیر محدودیت‌های محیط‌زیستی بر رشد اقتصادی ایران در بلندمدت (مطالعه موردی زمین و منابع طبیعی)

رشد اقتصادی به عنوان یک متغیر مهم اقتصاد کلان همواره مورد توجه سیاستگذاران بوده است. زیرا، از طریق آن سایر متغیرهای مهم در اقتصاد مانند بیکاری، توزیع درآمد و ... تحت تاثیر قرار می گیرد. لذا عوامل طبیعی و غیرطبیعی محدود کننده رشد اقتصادی بسیار مهم هستند. در این مقاله تمرکز برروی محدودیت‌های ‌محیط‌زیستی شامل منابع فسیلی و زمین بر رشد اقتصادی مورد توجه قرار گرفته است.این مقاله با بهبود مدل رشد سولو و لحاظ محدودیت‌های محیط‌زیستی در آن و با استفاده از روش بهینه یابی پویا، کالیبراسیون و تحلیل حساسیت، محدودیت‌های منابع فسیلی و زمین بر رشد اقتصادی بلند مدت در ایران را محاسبه نموده است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد در یک شرایط اولیه و با توجه به موجودی‌های فعلی، نرخ رشد اقتصادی در بلند مدت برای ایران 6 درصد می‌باشد که محدودیت‌های منابع فسیلی و زمین می‌تواند آن را محدود کند. میزان محدودیت‌های منابع فسیلی و زمین به‌گونه‌ای است که چنانچه کشش تابع تولید نسبت به منابع فسیلی به 0.45 برسد رشد منفی خواهد شد و کاهش آن موجب افزایش تولید در مسیر رشد بلند مدت خود خواهد بود. علاوه بر این چنانچه کشش تولید به 0.4 برسد رشد اقتصادی در بلند مدت عدد منفی به خود خواهد دید. لذا مدیریت بر مصرف زمین و منابع فسیلی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و کاهش وابستگی تولید به این دو نهاده موجب افزایش رشد اقتصادی خواهد شد.

the impact of environmental constraints on long-term economic growth in iran (case study: land and natural resources)

economic growth, as a crucial macroeconomic variable, has consistently been the focal point of policies. it brings about various consequential changes in the economy, such as unemployment and income. factors, both natural and unnatural that impose constraints on economic growth are of paramount significance. this paper specifically examines the impact of environmental constraints, encompassing fossil resources and land, on long-term economic growth. the study refines the solo growth model, incorporating environmental constraints, and employs dynamic optimization, calibration, and analysis methods to quantify the influence of fossil resources and land on iran’s economic growth over an extended period. according to the findings, under current inventories, the projected long-term economic growth rate for iran stands at 6% in the first scenario, with limitations stemming from the availability of fossil and land resources imposing potential restrictions. the constraints associated with fossil and land resources are noteworthy. should production yields from fossil resources drop to 0.45, economic growth becomes negative, and a sustained decline exacerbates long-term production. similarly, if the production stretch reaches 0.4, long-term economic growth turns negative. hence, effective management of land use and fossil resources emerges as a critical imperative, emphasizing the need to diminish production dependence on these inputs to foster increased economic growth.