تاثیر مدیریت سبز منابع انسانی بر توسعه پایدار (مطالعه موردی: ستاد وزارت نفت ایران)

با توجه به مشکلات محیط‌زیستی ناشی از فعالیت‌های صنعتی در سال‌های اخیر توجه به اقدامات سبز سازمان برای برطرف نمودن مشکلات محیط‌زیستی افزایش یافته است. در این راستا مطالعه حاضر با هدف تاثیر مدیریت سبز منابع انسانی بر توسعه پایدار انجام شده است. این مطالعه از لحاظ هدف کاربردی است و از نظر روش اجرا در قالب یک پژوهش توصیفی-پیمایشی با رویکرد مقطعی انجام شده است. جامعه آماری شامل مدیران ارشد، معاونان و کارکنان بخش مدیریت منابع انسانی در ستاد وزارت نفت ایران به تعداد 191 نفر می‌باشد که از این میان، نمونه‌ای متشکل از 130 نفر با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شده است. در این مطالعه برای جمع‌آوری اطلاعات جهت آزمون فرضیات از پرسشنامه‌ای استاندارد شامل 7 بعد و 36 سوال استفاده شده است. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوا و روایی همگرا و پایایی پرسشنامه با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تایید شد. برای آزمون فرضیات از تکنیک حداقل مربعات جزئی و نرم افزار اسمارت پی.ال.اس استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌های تحقیق نشان داد که مدیریت سبز منابع انسانی سبز تاثیر مثبت و معناداری بر نگرش سبز، علاقه محیط‌زیستی و خودکارآمدی سبز دارد. همچنین مشخص شد که ارتباطات سبز رابطه بین مدیریت سبز منابع انسانی با علاقه محیط زیستی، نگرش سبز و خودکارآمدی سبز را تعدیل می‌کند. همچنین مشخص شد که خودکارآمدی سبز، نگرش سبز و علاقه محیط‌زیستی هر سه تاثیر مثبت و معناداری بر رفتار سبز دارند. در نهایت مشخص شد که رفتار سبز تاثیر معناداری بر توسعه پایدار دارد.

the impact of green management of human resources on sustainable development (case study: headquarters of iran ministry of oil)

due to the environmental problems caused by industrial activities in recent years, attention to the organizations’ green measures to solve environmental problems has increased. in this regard, the present study was conducted to investigate the impact of green management of human resources on sustainable development. this is an applied study conducted as a descriptive-survey research with a cross-sectional approach. the statistical population included 191 senior managers, deputies and employees of the human resources management department in the headquarters of iran ministry of oil, of whom a sample of 130 people were selected using the cochran’s formula. in this study, a standard questionnaire including 7 dimensions and 36 questions was used to collect information to test the hypotheses. the validity of the questionnaire was confirmed using content validity method and convergent validity and the reliability of the questionnaire was calculated by cronbach’s alpha coefficient and combined reliability. to test the hypotheses, the partial least squares technique and smart pls software were used. the results of testing the hypotheses showed that green management of human resources has a positive and significant effect on green attitude, environmental interests and green self-efficacy. it was also found that green communication modulates the relationship between green management of human resources and environmental interests, green attitude and green self-efficacy. we also showed that green self-efficacy, green attitude and environmental interests all have a positive and significant effect on green behavior. finally, it was found that green behavior has a significant effect on sustainable development.