شناسایی و الویت‌بندی شاخص‌های موثر در مدیریت بهره‌برداری پایدار از پارک‌های جنگلی دست کاشت (مطالعه موردی:پارک جنگلی چیتگر)

امروزه حجم فعالیت‌های بشر و تاثیر آن در محیط‌زیست از چنان ابعادی برخوردار شده است که حوزه نفوذ آلودگی‌ها و تخریب محیط‌زیست به اقصی نقاط جهان رسیده است. فضاهای سبز نقش تعیین‌کننده‌ای در حمایت از سیستم‌های اجتماعی واکولوژیکی شهر دارد. اگرچه عوامل و رویداد‌های موثر در فرهنگ و وضع اجتماعی مردم در گذشته سبب فراموش شدن امر تفریح و عدم توجه به مشکلات آن گردیده است، اما تحلیل نیروها و عوامل مربوط به تقاضای تفریح و تفرج در کشور نشان می‌‌‌دهد که این نیاز به سرعت رو به افزایش است. از آن جا که مدیریت بهینه پارک‌های جنگلی دست کاشت به عنوان فضای سبز درون شهری تنها بر پایه توان سنجی محیط برای این کاربری و سازگاری آن با ناحیه مورد نظر جهت مقابله با آسیب‌های آن به عنوان جزیی از برنامه جامع مدیریت محیط‌زیستی امکان‌پذیر است، لذا در تحقیق حاضر به بررسی و شناسایی شاخص‌های موثر در مدیریت بهره برداری پایدار از پارک جنگلی چیتگر تهران پرداخته شد. نتایج به دست آمده از این تحقیق بیانگر آن است که پارک جنگلی چیتگر به عنوان یک فضای تفریحی و گردشگری نقش مهمی در برآوردن نیازهای گردشگران در تهران دارد که البته نیازمند تمهیداتی جهت افزایش کیفیت و جذب بیشتر استفاده کنندگان می ‌‌باشد که با ارائه راهکارهایی در راستای گردشگری پایدار و توسعه پایدار، می ‌‌توان نیازهای گردشگری فراغتی مردم و گردشگران را در این طبیعت جنگلی برطرف ساخت.