اولویت‌بندی گزینه‌های تفکیک زباله از مبدا با استفاده از روش تاپسیس (مطالعه موردی، شهرک شهید رجایی شهر تهران)

جوامع امروزی با رشد شهرنشینی مواجه هستند که این موضوع سبب ایجاد مشکلات و بحران های فراوانی در محیط زیست شده است. یکی از بحران‌های پیش‌رو، افزایش زباله به ویژه در جوامع شهری است که اهمیت مدیریت پسماند را بیش از پیش افزایش داده است. از منظر برنامه‌ریزان شهری و پژوهشگران، راهکار تفکیک زباله از مبدا بیش از سایر راهکارها مورد توجه قرار گرفته است، به گونه‌ای که گزینه‌ها و راه‌کارهای متنوعی برای تفکیک زباله از مبدا در مقالات، گزارش‌ها و پژوهش‌های متعدد ارائه شده است. بخشی از این راهکارها در عمل با شکست مواجه شده‌اند و برخی علی‌رغم بازدهی کم هنوز هم در حال اجرا هستند. در این راستا، هدف از پژوهش حاضر، اولویت‌بندی گزینه‌های تفکیک زباله از مبدا با توجه به راهکارهای موجود در پژوهش‌های انجام شده در این حوزه است. جامعه آماری تحقیق حاضر را شهروندان شهرک مسکونی شهید رجایی در شهر تهران تشکیل می‌دهند. بر اساس جدول گرجسی و مورگان، حجم نمونه 278 خانوار تعیین شد و نمونه‌گیری نیز به روش تصادفی ساده انجام گرفت و جمع‌آوری داده‌ها به‌کمک پرسشنامه انجام گرفت. گزینه‌ها با استفاده از روش نزدیکی به راه‌حل ایده‌آل (topsis) اولویت‌بندی شدند. بر اساس اولویت‌های به‌دست آمده تحلیل‌هایی ارائه شده است که می‌تواند مدیران بخش شهری را در برنامه‌ریزی بهتر یاری نماید. نتایج پژوهش نشان می‌دهد در منطقه جغرافیایی موردمطالعه روش‌های تشویقی که منافع مادی بیشتری برای شهروندان به همراه دارند از ارجحیت بیشتری برخوردار هستند.