ویژگی‌ های میان‌ بارهای سیال و ایزوتوپ‌ گوگرد در کانسار مس پورفیری ایجو، شمال‌ غرب شهربابک

کانسار ایجو در پهنه فلززایی مس‌ پورفیری کرمان، در کمان ماگمایی ارومیه دختر و 60 کیلومتری شمال‌غرب شهر‌بابک قرار گرفته است. کانی‌سازی مس مرتبط با توده‌های اسیدی تا حد واسط میوسن بالایی با ترکیب تونالیت تا کوارتز دیوریت است. دگرسانی گرمابی شامل کوارتز سرسیت پیریت و پروپلیتیک است که از این میان، دگرسانی کوارتز سرسیت پیریت بیشترین گسترش را داراست. کانی‌سازی به شکل پراکنده، استوک‌ورک و برش هیدروترمالی دیده می‌شود. مشاهدات صحرایی و پتروگرافی انجام‌شده، نشان می‌دهد که 3 گروه اصلی رگهرگه‌چه در منطقه وجود دارد که رگه‌چه‌های کوارتز+پیریت از بقیه فراوانتر است و برای بررسی‌های سیال درگیر و ایزوتوپ گوگرد انتخاب شدند. همچنین پتروگرافی سیالات درگیر نشان می‌دهد که در کانسار ایجو هشت گروه سیال درگیر شامل سیالات درگیر تک‌فازی غنی از مایع، سیالات درگیر دو فازی غنی از مایع، سیالات درگیر دو فازی غنی از بخار، سیالات درگیر سه فازی غنی از بخار (بخار مایع فلز)، سیالات درگیر سه فازی غنی از مایع (مایع- بخار- فلز)، سیالات درگیر 3 فازی هالیت‌دار (مایع-بخار- هالیت)، سیال درگیر چهار فازی (مایع- بخار فلز± کالکوپیریت) که به‌صورت ثانویه است و فقط یکی از آن دیده شد و سیالات درگیر چند فازی شامل: (مایع-بخار-هالیت-فلز)، (مایع-بخار-هالیت-فلز±انیدریت) و (مایع-بخار-هالیت-فلز±کالکوپیریت) وجود دارد که در دو گروه بدون فاز هالیت و حاوی فاز هالیت قرار می‌گیرند. بررسی‌های دماسنجی نشان می‌دهد که محدوده دمای همگن‌شدگی نهایی و شوری برای سیالات درگیر بدون فاز هالیت °c380 تا 140 و wt.%nacl 24 تا 18/0 و برای سیالات درگیر حاوی فاز هالیت °c480 تا 230 و wt.%nacl 52 تا 30 است که با کانسارهای مس پورفیری ایران مشابهت دارد. بیشترین دمای همگن‌شدگی ‌نهایی مربوط به سیالات سه فازی (l+v+h) است. همچنین فشار و عمق برای سیالات درگیر حاوی فاز هالیت به‌طور میانگین bar750 و m3500 است. سیالات درگیر مایع+بخار+هالیت+فلز+کالکوپیریت با شوری بالای 27/49 تا 55/51 و دمای 7/420 تا 442 درجه سانتی‌گراد مسوول حمل مس و به‌دنبال آن رسوب کالکوپیریت است. محدوده وسیع در بین داده‌های سیالات درگیر می‌تواند به‌وسیله تغییرات فیزیکوشیمیایی در سیال مانند جوشش، سرد شدن و اختلاط با سیالات سطحی توجیه شود. مقدار δ^34 s کانی پیریت از 86/0 تا 27/1+ در هزار (میانگین 228/0+ درهزار) در حال نوسان است که مقدار 3δ^34 s_h2s سیال همزاد با کانی پیریت محدوده 23/0 تا 36/2 در هزار (میانگین 17/1 در هزار) بوده که خاستگاه ماگمایی را برای گوگرد نشان می‌دهد. به‌نظر می‌رسد، به‌دلیل عمق زیاد جایگذاری، پایین بودن آب در ماگمای مولد و به تبع آن فقیر بودن سیال کانه‌ساز اولیه از مس و نبود شرایط مناسب (نبود گسل‌های منطقه‌ای و شکستگی‌های فراوان) برای خروج و تثبیت مس در سنگ میزبان، کانسار مس پورفیری ایجو نیمه ‌اقتصادی تا غیراقتصادی ‌باشد.