ژیوشیمی ایزوتوپ های Rb-SrوSm-Nd ، سن سنجی زیرکن U-Pb و پتروژنز باتولیت گرانودیوریتی- گرانیتی نجم آباد، گناباد

منطقه مورد مطالعه در شرق ایران و جنوب شهر گناباد قرار گرفته است. این منطقه در شمال پهنه برشی گسل دشت بیاض و نواحی جنوبی گسل درونه واقع شده است. حرکات این دو گسل موجب جابه جایی و تغییر مکان نسبتاً زیاد این بلوک شده است. باتولیت گرانودیوریتی- گرانیتی نجم آباد با روند شرقی- غربی دارای رخنمونی در حدود 8×2 کیلومتر است. کانی سازی منطقه در ارتباط با توده های گرانیتی و مونزونیتی می باشد. آلتراسیون در این توده ها شامل پروپلیتیک، سرسیتی، آرژیلیک و سیلیسی می باشد. باتولیت گرانیت- گرانودیوریت نجم آباد به لحاظ شاخص آلومینیوم، از نوع متاآلومینوس است. نمودار عنکبوتی نرمالیزه شده نسبت به بخش تحتانی پوسته قاره ای غنی شدگی عناصر لیتوفیل با شعاع یونی بزرگ (lile) مانندrb، cs، k و عناصر خاکی کمیاب سبک (lree) (la و ce) و کاهیدگی عناصر ba, nb, ta, sr, ti به خوبی دیده می شود. بر پایه پذیرفتاری مغناطیسی پایین (5 to 11× 10-5 si units)، گرانیت و گرانودیوریت متعلق به سری ایلمنیت هستند. سن باتولیت براساس روش u-pb در کانی زیرکن 85/161میلیون سال (ژوراسیک میانی کالووین) تعیین شد. براساس مقادیر ایزوتوپ اولیهnd = -6.51?، نسبت ایزوتوپ 87sr/86sr اولیه 709131/0 و نسبت ایزوتوپ 143nd/144nd اولیه به میزان 512095/0، ماگمای گرانیت – گرانودیوریت نجم آباد از پوسته قاره ای منشا گرفته است. در محدوده زمانی ژوراسیک میانی (قبل از کالووین) به دلیل تصادم و در نتیجه کوه زایی سنگهای تریاس فوقانی- ژوراسیک تحتانی تحت تاثیر دگرگونی ناحیه ای واقع شده اند. همزمان با کوهزایی ژوراسیک میانی (164-162 میلیون سال قبل) گرانیتوییدهای احیایی (سری ایلمنیت ذوب پوسته قاره ای) در منطقه نجم آباد، شاه کوه و سرخ کوه تشکیل و در سنگ های دگرگونی ناحیه ای این مناطق نفوذ نموده اند.