مطالعه شرایط فیزیکوشیمیایی تشکیل اسکارن ها در همبری باتولیت الوند با سنگ‌های آهکی دگرگون شده، همدان، غرب ایران

سنگهای آهکی (پرمو- تریاس) دگرگون شده منطقه چشین در جنوب شرق همدان در مجاورت تنوعی از سنگهای رسی دگرگون شده مانند شیست ها و هورنفلس ها رخنمون دارند. نفوذ باتولیت الوند (سن ژوراسیک) به درون سنگهای رسی و آهکی سبب ایجاد سنگهای دگرگونی مجاورتی در مناطقی از همدان (روستای چشین) شده است. سنگهای آهکی دگرگون شده چشین براساس مدال کانیها (کلسیت، ‏دولومیت، سیلیکاتی و تیره) شامل الف) مرمرها و کالک- سیلیکات ها و ب) اسکارن ها می باشند. کانیهای فلزی در مرز بین کالک- سیلیکات ها و هورنفلس های سیلیمانیت دار شکل گرفته اند و سبب ایجاد سنگهای اسکارنی شده اند. براساس مطالعات کانی‌شناسی، اسکارن ها در منطقه مورد مطالعه دارای کانیهای دیوپسید، گارنت، ترمولیت، وزوویانیت، اپیدوت و کانیهای فلزی مانند هماتیت و مگنتیت هستند. فرآیندهای اسکارن زایی در دو مرحله دگرگونی رخ داده اند: 1) دگرگونی پیش‌رونده 2) دگرگونی پس‌رونده. مرحله اول شامل دگرگونی پیش‌رونده و شکل گیری کانیهای بی آب مانند گارنت و پیروکسن می باشد. مرحله دوم دگرگونی پس‌رونده است که عامل اصلی توسعه اسکارن ها به حساب می آید. علاوه بر fe, si و mg مقدار قابل توجهی fe به‌همراه سیالات به سیستم اسکارنی اضافه می شود. نهایتاَ مقدار قابل‌ ملاحظه ای از کانیهای آب دار (مانند اپیدوت+ کلریت+ آمفیبول) و اکسیدها و کربنات ها جایگزین کانیهای بدون آب در سنگ میزبان آهکی می شوند‏. با استفاده از منحنیهای تعادل ترمودینامیکی چندگانه (به کمک برنامه thermocalc®)، دما، فشار و ترکیب سیالات سنگهای کالک- سیلیکاته و اسکارنی به‌ترتیب در حدود 620 درجه سانتی گراد، 4 کیلوبار و xco2 کمتر از 17/0 تخمین زده شده است. فوگاسیته اکسیژن در این سنگها متوسط می باشد. مطالعات کانی شناسی اسکارن های چشین، صحت محاسبات فوق را تایید می نماید.