ویژگی‌ های ایزوتوپی گوگرد و ارتباط آن با مقادیر گوگرد و کربن آلی کل (toc) در کانسار مس رسوبی منطقه نهند ایوند، شمال غرب ایران

کانه‌زایی مس رسوبی در محدوده نهند ایوند در فاصله20 کیلومتری شمال شهر تبریز قرار دارد.این منطقه معدنی از لحاظ ساختاری در زون البرز آذربایجان قرارگرفته است و قسمت کوچکی از منطقه ارسباران را تشکیل می‌دهد. سنگ میزبان اصلی کانی‌سازی از جنس ماسه‌سنگ و سیلت سنگ غنی از مواد آلی به سن میوسن است. ابعاد مواد آلی در نمونه دستی بین چندین میلی‌متر تا 5– 10 سانتی‌متر است. افق‌های کانی‌سازی شده به ابعاد بیست سانتی‌متر تا بیش از یک متر در منطقه دارای سولفیدها و کربنات‌های پراکنده مس در طول مرزهای احیا است و در بین رسوبات سیلتی و مارنی، شیل، سیلت‌سنگ و ماسه‌سنگ قرمز واقع شده است. به‌نظر می‌رسد که تخلخل و نفوذپذیری خوب سنگ‌‌های میزبان (5 تا 10 متر) در مجاورت واحدهایی با نفوذپذیری کمتر (شیل، مارن و سیلت‌سنگ قرمز) شرایط مطلوبی برای مهاجرت جانبی سیال کانه‌دار و کانی‌سازی فراهم آورده است. از طرف دیگر عوامل ساختاری (ازجمله شکستگی‌ها، گسل‌ها، چین‌خوردگی و...) در شدت دگرسانی سوپرژن که موجب جابه‌جایی مجدد و پراکندگی کانه‌زایی در زون‌های نزدیک به سطح می‌شود، موثر است. برای بررسی منشا گوگرد محدوده نهند ایوند، آنالیز ایزوتوپی گوگرد بر روی 17 نمونه سولفیدی انجام شد. مقادیر δ34s کانی‌های سولفیدی در نمونه‌های بررسی‌شده در مقاطع مختلف اغلب منفی بوده و مقادیر متنوعی بین 27/9 تا 1/3 در هزار را نشان می‌دهند. در حقیقت، مقادیر ایزوتوپی گوگرد در این نمونه‌ها نشان‌دهنده این است که منشا گوگرد در ماسه‌سنگ‌های کانی‌سازی شده منطقه مورد بررسی نشات‌گرفته از احیای باکتریایی سولفات توسط مواد آلی است.