بررسی نشانگرهای گفتمانی صورت بندی مجدد در مقالات انگلیسی و فارسی

نشانگرهای صورت‌بندی مجدّد، زیرمجموعۀ نشانگرهای فراگفتمانی هستند که به‌موجب آن‌ها، گزارۀ دوم با دیدگاه متفاوتی به بیان یا تشریح گزارۀ اوّل می‌پردازد تا درک پیام را برای مخاطب، آسان‌تر و راحت‌تر سازد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی فراوانی، عملکرد و نوع نشانگرهای گفتمانی صورت‌بندی مجدّد در دو پیکرۀ انگلیسی و فارسی در حوزۀ زبان‌شناسی برای کشف تفاوت‌ها و شباهت‌ها‌ست. پیکره‌های انگلیسی و فارسی، هریک شامل پنجاه مقاله هستند که به‌صورت تصادفی انتخاب شده‌اند. باتوجّه‌به همخوانی و تناسب انگار‌ۀ ‌هایلند (2005) با گفتمان علمی، از آن برای شناسایی نشانگرهای صورت‌بندی مجدّد استفاده شد. همچنین برای مطالعۀ عملکرد نشانگرهای صورت‌بندی مجدّد، از انگارۀ موریلو (2012) بهره گرفته شد. نتایج کمّی به‌دست‌آمده نشان می‌دهد فراوانی نشانگرهای صورت‌بندی مجدّد در مقالات انگلیسی، بیشتر از مقالات فارسی است. در مقالات زبان انگلیسی، نشانگر «i.e» بیشترین تعداد را دارد و در مقالات زبان فارسی، نشانگر «یعنی» از همه بیشتر است. بر اساس شکل، در دو پیکره، مجموعاً پنجاه نشانگر صورت‌بندی مجدّد یافت شد. نتایج حاصل از بررسی عملکرد نشانگرهای صورت‌بندی مجدّد نشان می‌هد در دو پیکرۀ فارسی و انگلیسی، بیشترین فراوانی در عملکرد نشانگرهای صورت‌بندی مجدّد، مربوط به تفسیر محتوای صریح (توضیحات و مشخّصات) و کمترین فراوانی، مربوط به محتوای تفسیر ضمنی (عملیات ریاضی) است.

an investigation of reformulation markers in english and persian linguistics articles

reformulation markers are a subset of meta-discourse markers by which the second statement expresses or explains the first statement from a different point of view to make it easier and more convenient for the audience to understand the message. the present research aims to investigate the frequency, function, and type of reformulation discourse markers in english and persian corpora in linguistics to discover differences and similarities. the english and persian texts each contain 50 randomly selected articles. considering the congruence and suitability of hyland’s (2005) model with the scientific discourse, it was used to identify reformulation markers. murillo’s (2012) model was also used in two corpora to study the function of reformulation markers. the obtained quantitative results show that the frequency of reformulation markers in the english sub-corpus is more than in the persian one. the most significant reformulation markers in the english sub-corpus belonged to &i.e.,& and in the persian sub-corpus is &/ya’ni/&. based on the form, 50 different reformulation markers were found in the overall corpora. the results show that the highest frequency of the reformulation markers function in two sub-corpora is related to the interpretation of explicit meaning (descriptions and specifications). the lowest frequency of the markers function links to implicit meaning (mathematical operations).