نگاهی زیست‌محیطی به آثار مرادی کرمانی

پژوهش پیش‌رو به بررسی دو کتاب خمره و تنور و داستان‌های دیگر- نوشتۀ هوشنگ مرادی کرمانی- با رویکرد زبان‌شناسی زیست‌محیطی می‌پردازد. این رویکرد زبان‌شناختی می‌تواند به نمایان‌ شدن داستان‌های پنهانی که به طور غیر‌مستقیم در پس این گفتمان‌ها قرار ‌دارند، کمک کند. در مقالۀ حاضر از میان هشت داستان (محور) زیست‌محیطی استیبی، پنج داستان ایدئولوژی‌ها و گفتمان، ارزیابی‌ها و الگوهای ارزشی، هویت‌ها، برجسته‌سازی و محوسازی مورد برسی قرار گرفته‌اند. تعیین درصد وقوع داستان‌های استیبی و تحلیل این آمار در پیکرۀ پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. میزان تحقق داستان‌های مورد بررسی - با احتساب روند نزولی- بدین شرح است: برجسته‌سازی، الگو و ارزیابی، ایدئولوژی و هویت‌سازی. داستان محوسازی دارای بار ارزشی منفی نسبت به محیط زیست می‌باشد که درصد وقوع کمی را به خود اختصاص داده است. ارزیابی داستان‌ها بر اساس فلسفه‌های زیست‌محیطی، حاکی از آن است که فلسفه‌هایی نظیر «ارزش نهادن به زندگی»، « اهمیت و احترام به زندگی همۀ گونه‌ها» و «رفاه و تندرستی» در این متون، از بسامد بالایی برخوردار است. فلسفه‌های «حال و آینده» و «محدودیت‌های زیست محیطی» نیز در داده‌های مورد بررسی قابل مشاهده است. به جز دو داستان، داستان‌های این دو کتاب حکایت از نگاه پر رنگ و مثبت کرمانی نسبت به فلسفه‌های زیست محیطی دارد. برای نیل به اهداف فرهنگ‌سازی، ارزش‌آفرینی و الگوسازی، «آموزش» از اهمیت زیادی برخوردار است. رسانه‌ها، کتاب‌ها و نهادهایی همانند آموزش و پرورش از با ارزش‌ترین منابع برای ارتقاء فرهنگ‌های زیست‌محیطی هستند. تامل در کتب مربوط به کودکان و نوجوانان می‌تواند راهی برای گسترش و نهادینه‌کردن فرهنگ زیست‌محیطی باشد.

an ecological look at the works of moradi kermani

the current research examines the two books khumrehand tanour va dastanhaye digar- written by houshang moradi kermani - from an environmental linguistics (aka. ecolinguistic) approach. in the present study, among arran stibbe’s eight environmental stories, five stories of ideologies, evaluations, identities, erasure, and salience, have been reviewed and analyzed. determining the occurrence percentage of stories and analyzing these statistics in the body of research has been done using a descriptive-analytical method. it can be said that there is a downward trend in the level of realization of environmental stories of salience, evaluations, ideologies and identities. the story of erasure which has a negative value, shows a small percentage of occurrence in these books. evaluating stories based on ecosophies suggests that philosophies such as “valuing life,” “wellbeing,” and “respect for the lives of all species” have a high frequency in these texts. philosophies concerning “now and future” and “environmental limits” are also discernible in the research data. except for two short stories, the stories of these two books show kermani’s positive view of ecosophies. education plays a very important role in achieving the goals of culturization, value creation and modeling. among the most valuable resources for promoting environmental cultures are media, books and institutions such as education and pedagogy. reflecting on children and adolescents’ books can be a way to spread and institutionalize environmental culture.