سطوحِ انتزاع، تقابل و پارادوکس در سوانحِ احمدِ غزالی

گونۀ باورها و برداشت‌های احمد غزالی در بستر عرفان، جلوۀ ویژه‌ای از شکل و معنا را ارائه کرده است. پرهیز غزالی از پرداختن بی‌واسطه و آشکارا به عرفان، سوای ناهمگون‌شدن بافت متنی آثار وی با سایر آثار عرفانی، سبب ابهام‌زایی در بافت متنی نیز شده است. در کتاب سوانح غزالی، تقابل‌های دوگانۀ بی‌شماری در سطح روساخت دیده می‌شود؛ امّا با توجّه به دگردیسی‌هایی که در سطح پیوندها و دیگر سطح‌های وابسته به آن‌ها رخ داده، اقتدار متن سوانح‌العشّاق به وضعیتی موقّت و گذرا بدل شده است؛ ازاین‌رو، در ژرف‌ساخت، هم‌تراز با منطق دریدایی، گاه با واسازی سویه‌های تقابل‌های دوگانه و انتقال آن‌ها، سطوح واقعیت به سطوح انتزاع دیگری دگرگون گردیده و با خلق پیوندهایی تازه بین آن‌ها، عرصۀ تک‌معنایی و قطعیت معنا به چالش کشیده شده است. این شیوه، گاه با دگرسانی بار ارزشی دال‌ها همراه بوده و گاه با به‌کارگیری شیوۀ هم این و هم آن، به‌جای شیوۀ یا این یا آن (جایگزین‌شدن تفاوت به‌جای تمایز)، سبب آفرینش سطح تازه‌ای بر مبنای پارادوکس شده است. در مقالۀ پیش‌رو، پس از شناخت اصطلاحاتی چون اقتدار، مرزهای آشنا و بیگانه، تفاوت و تمایز، سطوح انتزاع، پیوند و تفاوت، بر پایۀ روش توصیفی-تحلیلی، به بررسی گونه‌های پارادوکس در سوانح احمد غزالی پرداخته شده است.

levels of abstraction, contrast and paradox in sawāneḥ by ahmad ghazali

the school of ahmad ghazali, his beliefs and interpretations in the context of mysticism, have gained a special aspect of form and meaning. ghazali’s avoidance of directly and openly dealing with the field of mysticism, apart from the heterogeneity of the textual context of his works from other mystical works, has also caused ambiguity in the textual context. in the book of ghazali’s accidents, countless double confrontations can be seen at the surface level; however, due to the transformations that have occurred in the level of relationships and other levels related to them, the authority of the text of love stories has turned into a temporary and transitory situation. therefore, at the level of deep construction, aligned with derrida’s logic, sometimes by deconstructing the strains of dual oppositions and transferring them, the levels of reality have been transformed into other levels of abstraction, and by creating new links between them, the arena of single meaning and certainty meaning is challenged. this method has sometimes been associated with changing the value of signifiers, and sometimes by using both this and that style, instead of either this or that style (replacing difference instead of distinction), has caused the creation of a new level based on paradox. in the following article, after understanding terms such as: authority, familiar and foreign boundaries, difference and distinction, levels of abstraction, connection and difference, based on the descriptive-analytical method, the types of paradoxes in ahmed ghazali’s accidents have been investigated.