موتیف تلمیحی یوسف(ع) در غزلیات صائب تبریزی

صائب تبریزی بزرگ‌ترین شاعر غزل‌سرای سبک هندی است. حضور عناصر تکرارشونده یا موتیف‌ها در غزل او می‌تواند حکایتگر ذهنیت شاعر و نیز تصویری از جریان‌های فکری و اندیشگی زمانۀ او باشد. موتیف یوسف با بسامد 937 بار، پرکاربردترین موتیف تلمیحی شعر او محسوب می‌شود. شاعر از این موتیف برای بیان اندیشه‌ها و ذهنیت‌های متعدّدی سود جسته ‌است و برای ملموس‌ کردن هریک از این اندیشه‌ها، قصۀ یوسف و عناصر آن را به کار گرفته ‌است. هدف این پژوهش آن ‌است که کارکردهای عرفانی موتیف یوسف را بررسی و تحلیل کند. جمع‌آوری مطالب در این تحقیق به شیوۀ کتابخانه‌ای و تحلیل‌های آن هم به روش توصیفی - تحلیلی بوده ‌است. بدین منظور، پس از استخراج ابیات مربوط، توضیح و تحلیل معنا و کارکردهای موتیف، عناصر قصۀ یوسف را بر اساس سیر روایت قصّه در قرآن کریم طرح‌ کرده و سپس کارکردهای عرفانی هریک از عناصر را با توجّه به همان سیر روایت قرآن کریم بررسی و تحلیل‌کرده‌‌ایم. از مجموع بررسی و تحلیل چنین برمی‌‎‌آید که شاعر از موتیف تلمیحی قصّۀ یوسف برای بیان مفاهیم و مباحث متعدّد عرفانی از جمله تضاد عقل و عشق، تجلّی، سیر و سلوک عرفانی، ریاضت، صبر، عشق و حُسن استفاده‌ کرده و البته به کارکردهای متناقضی نیز رسیده ‌است؛ به‌خصوص در موضوع عشق و حُسن، ریاضت و غرور و عشق و تجلّی.

Allusive motif of Joseph the prophet in Saeb Tabrizi’s lyrical poems/sonnets

Saeb Tabrizi is the most prominent poet of Indian lyrical poetry. The presence of repetitive elements or motifs in his sonnets can express the poet’s mentality as well as a picture of his contemporary movements of thought. The motif of Joseph the prophet with a frequency of 937 times is one of the most widely used allusive motifs in his poetry. The poet has used this motif to express various ideas and mentalities and has used the story of Joseph and its elements to make each of those ideas tangible. This study has aimed to analyze the mystical functions of the motif of Joseph with a librarybased and descriptiveanalytical method.  For this purpose, after explaining and analyzing the meaning and functions of the motif based on the relevant literature, the elements of the story of Joseph have been discussed according to the storytelling process in the Holy Quran. Then, the mystical functions of each element have been studied and analyzed in line with the quranic narration. The analyses reveals that the poet used the allusive motif of Joseph’s story to express various mystical concepts and topics such as, conflict of reason and love, manifestation, mystical quest, austerity, patience and love and goodness, even though he found contradictory functions especially on the subject of love and goodness, austerity and pride and love and manifestation.