استعاره مفهومی در نظام فکری نعیم فراشری

از پیامدهای منفی مدرنیسم و اتکا به معرفت‌شناسی مدرنیته، جسدانگاری طبیعت مادّی است. انسان مدرن در این نزاع سود و بقا، نه‌تنها به تقابل با هم‌نوع خود پرداخته که طبیعت را به‌عنوان یکی از موانع انتفاع خویش تخریب می‌کند. در میان تلاش اندیشمندان حوزه‌های مختلف، بازخوانی اندیشه‌های شاعران و هنرمندان عارف‌مسلک می‌تواند راهبردی فرهنگی و معرفتی برای بازنگری در چنین بحران معرفتی در قبال محیط زیست باشد. این پژوهش به شیوه توصیفی تحلیلی و مبتنی بر رهیافت هرمنوتیکی با رویکردی بازخوانشی، اساس نظام فکری نعیم فراشری، شاعر بزرگ فارسی‌گوی آلبانی، را در باورداشت شعور کیهانی و جاندارانگاری جهان هستی واکاوی کرده است تا از این منظر به بازنمایی گزاره‌های بنیادین گفتمانی در جهان‌بینی و سبک شاعرانه وی بپردازد. از نتایج پژوهش برمی‌آید که نعیم فراشری با الهام از اصول معرفت‌شناسانه عرفان و تصوف ایرانی اسلامی و بهره‌مندی از نظام فکری و هنری شعرای نامدار ایرانی، مانند عطار و مولوی در دیوان اشعار خود، به کمک استعاره‌های مفهومی، مانند «طبیعت، انسان و انسان طبیعت است»، با رویکردی پربسامد به خطاب دیالکتیک جاندارانگارانه با هستی پرداخته ‌است.

A Conceptual Metaphor on the Intellectual System of Naeem Farasheri

A negative outcome of modernism or relying on modernist epistemology is to suppose material nature as a dead body. Modern human, while struggling to benefit and survive, not only fights with fellow human beings, but also ruins nature as is one of his obstacles. Among attempts of scholars in different domains, to concern such an epistemic crisis about nature, a review on the thoughts of mystic poets and artists can be beneficial culturally and cognitively. This research, using a descriptiveanalytic method and relied on hermeneutic approach which tries to have a review on the intellectual system of Naeem Farasheri, the great Albanian Persian poet. The research, studies his thought about the beliefs of cosmic sense, and imagining the universe as an alive creature, to represent basic discourse propositions of his worldview and poetic style. The results of the research show that Naeem Farasheri, inspired by epistemological principles of IranianIslamic Mysticism and Sufism, and benefiting from intellectual and artistic system of Iranian great poets, such as Rumi and Attar, who uses conceptual metaphors like, “nature is human, and human is nature” and frequently addresses the universe as an alive creature.