سعدی در زنجیرۀ شاعران عروضی (بررسی انتقادی اوزان کلیات سعدی بر مبنای متون چاپی و نسخ خطی، به همراه بحثی دربارۀ شاعران عروضی تاریخ شعر پارسی)

موضوع مقالۀ حاضر، بحثی دربارۀ «عروضی» بودن سعدی، با به دست‌ دادن معیاری در این‌باره و سپس «استخراج اوزان» و بحث در «خلاقیت‌های وزنی» در آثار سعدی است. نگارنده ابتدا پس از پیشنهاد دو معیار برای «عروضی» خواندنِ یک سراینده و بحث دربارۀ شاعران عروضیِ تاریخ شعر فارسی، با توجه به دو معیار یادشده، تمامی اوزان اشعار کلیات سعدی را با جست‌وجو در متون چاپی و نیز برخی از نسخ خطی آثار وی احصا و در جدولی ارائه کرده است (ازجمله با بررسی اشعار عربی مستقل سعدی و نیز اوزان اشعار گلستان و معرفی اوزانی نویافته در گلستان. پیش از این 27 وزن عروضی در مجموع آثار سعدی شناخته شده بود؛ اما در پژوهش حاضر، 41 وزن عروضی نشان داده شده است؛: 30 وزن در سروده‌های فارسی و 13 وزن در اشعار عربی، با کسر 2 وزن مشترک). بخش دوم پژوهش، به تحلیل خلاقیت‌های عروضی سعدی در اشعار گلستان اختصاص دارد. علاوه بر کثرت تعداد اوزان، ساخت اوزانی تازه با تصرّف در اوزان عرب که می‌توان آن‌ها را «اوزان ایرانی‌شده» نامید و نیز آنچه نگارنده در پیوند بلاغت و وزن عروضی اشعار گلستان، «بلاغت موسیقایی» می‌خواند، از دلایلی است که می‌توان سعدی را «شاعری عروضی» خواند.

Sa’adi in the Chain of Prosodic Poets(A Critical Study of the Meters of Sa’adi ’s poetry, Based on Printed Texts and Manuscripts, With a Discussion about Prosodic Poets throughout the History of Persian Poetry)

The main topic of this paper is prove that Sa’adi is a prosodic poet. In this article, Saadi’s poems are examined from two perspectives on the number of meters and creativity in utilization of meters. The author first proposed two criteria and then introduced the prosodic poets throughout the history of Persian poetry. The main part of this paper has two parts: First, after examining Saadi’s poetry and Golestan’s poems by using printed text and manuscripts, all the meters of Saadi’s poems are shown in a table (41 meters: 13 in Arabic poems and 30 in Persian poems, by lowering 2 common meters). The second part of this article shows Saadi’s creativity in Golestan poetry. Too much meters and make new meters by changing the meters of Arabic poetry ("Iranicized meter") and his "musical eloquence" in Golestan’s poems, are the reasons to prove that Sa’adi is a prosodic poet. In this paper, the errors of previous researchers have been criticized.