کارکرد تشبیه در فضاسازی رمان سمفونی مردگان

تشبیه، یکی از آرایه‌های بیانی است که با ادّعای همانندی میان دو یا چند امر، علاوه بر تصویرگری در شکل خُرد، در بُعد کلان و در ضمن بررسی بافت کلّی یک اثر، می‌تواند میزان و محکی برای سنجش میزان خلاقیت نویسنده یا شاعر در طرح این همانندی‌ها باشد. نگاهی به ادبیات داستانی معاصر و بررسی نقش تشبیه در رمان فارسی، بر این امر صحّه می‌گذارد که در رمان، بر‌خلاف شعر، اثر‌گذاری تشبیه از واحد جمله فراتر می‌رود و اگر به‌صورت کلّی و در ارتباط با تمام پیکرۀ اثر، مورد بررسی قرار گیرد، مفاهیم حاصل از آن‌ می‌تواند به منتقدان آثار داستانی در شناخت ژانر اثر و سبک نویسنده کمک کند. رمان سمفونی مردگان یکی از آثار برجستۀ دهۀ شصت به شمار می‌آید که پس از گذشت چند دهه، هنوز هم مورد توجّه خوانندگان قرار می‌گیرد. بررسی تشبیه‌های این اثر و نقش آن‌ها در فضاسازی رمان، تایید‌کنندۀ این معناست که با داستانی تراژیک و فضایی اندوه‌بار مواجه هستیم. بررسی گزاره‌های تشبیهی این رمان نشان می‌دهد که حدود 73 درصد از این جملات، القاگر عواطفی از نوع رکود، درماندگی، تنهایی، ترس، غم و اندوه، خشونت،ناامیدی و میل به فنا و نیستی هستند که در پدید آوردن ساختار تراژیک اثر، سهم عمده‌ای بر عهده دارند.

Function of Simile in Symphony “The Dead”

Similarity is one of the arrays of the statement, which by claiming similarity between two or more things, not only illustrate in the form of wisdom in the macro dimension, but also examine the general context of a work can measure the degree of creativity of the writer or poet in the design of this similarity. Take a look at contemporary Persian literature and reviews, the role of similarity in the Persian novels show that in the Persian novels, unlike poems, the impact of such unit of similarity goes beyond and if the overall form and its relation to all the figurines novels reviewed, concepts derived from the fictional works of critics could identify the genre and style of the author. Romance symphony “The Dead” is one of the outstanding works of the 1360s and considered that after a few decades, it is still attractive for the readers. A review of the effect of similarity and its role in the normalization of the novel, shows that we are faced with a tragic novel and griefridden atmosphere. Reviews of similarity in this novel, shows that About 73% of these sentences, are symbols of helplessness, depression, loneliness, sadness, violence, despair and the desire to pass and perish which have effect in bringing a major contribution to the tragic structures.