بررسی مولفه‌های زبانی پسامدرن در داستان «دوباره از همان خیابان‌ها» نوشته بیژن نجدی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
حسن زاده میرعلی عبدالله ,حیدری آبکنار غزاله
|
|
منبع
|
مطالعات زباني و بلاغي - 1397 - دوره : 9 - شماره : 18 - صفحه:95 -116
|
|
چکیده
|
یکی از خصوصیات عمده داستان‌نویسی دهههای شصت و هفتاد در ایران، تلاش برای گشودن دریچههایی تازه به جهان داستان و بالابردن سطح داستان‌نویسی است. در بین تلاشهای انجام‌شده میان داستاننویسان این دو دهه، کارهای اندک بیژن نجدی، جایگاهی خاص دارد؛ چراکه آثار این نویسنده، از زمینه‌های مهم ظهور و پیدایش رویکرد پست‌مدرنیسم در عرصه داستان‌نویسی معاصر ایران به شمار می‌رود.در این مقاله، سعی بر آن است که علاوه‌بر ارائه تحلیلی پسامدرنیستی از داستان کوتاه «دوباره از همان خیابان‌ها» نوشته بیژن نجدی، عناصر بلاغی مرتبط با پسامدرنیسم و ارتباط آن‌ها با شاعرانگی نوشتار نجدی مشخص شود. برای این منظور، ابتدا پسامدرنیسم و مولفه‌های برجسته‌ای از ادبیات داستانی آن همچون اتّصال کوتاه، فراداستان، محتوای هستی‌شناسانه، فروپاشی روایت‌های کلان و... با تکیه بر نظریه‌های منتقدان برجسته این حوزه، همچون دیوید لاج، پاتریشیا وُ، بری لوئیس و دیگران به اختصار بیان شده، سپس وجود هرکدام از این عناصر با ذکر نمونه‌هایی از داستان اثبات می‌شود. می‌توان گفت علاوه‌بر آنکه حضور این مولفه‌ها در کنار یکدیگر، حکایت از پسامدرنیستی بودن این اثر دارد، عناصر بلاغی نیز در قالب شاخصه‌های زیاده‌روی و آیرونی بر شاعرانگی اثر افزوده‌اند.
|
|
کلیدواژه
|
پسامدرنیسم، ادبیات داستانی، بیژن نجدی، دوباره از همان خیابان‌ها، بلاغت
|
|
آدرس
|
دانشگاه سمنان, ایران, دانشگاه محقق اردبیلی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|