بررسی انواع هنجارگریزی در جریان شعری شعراستان بر اساس الگوی لیچ

هنجارگریزی یکی از شیوه های موثر در برجسته سازی زبان و آشنایی زدایی از آن است که در شعر کاربرد بسیار دارد. این اصطلاح که به دنبال انتشار نظریات شکلوفسکی، تینیانوف و یاکوبسن در زمینه آشنایی زدایی در نقدهای فرمالیستی مورد استفاده قرار گرفت در برگیرنده روش ها و ابزارهایی ادبی و زبانی است که جهان متن را در نظر مخاطب بیگانه می سازد و با ایجاد مکث و به تاخیر انداختن درک مخاطب از اثر، سبب گسترش معنای متن و در نتیجه تولید لذت ادبی می شود.  شعر معاصر ایران، به ویژه در دوره های اخیر با استفاده از هنجارگریزی به شکل های مختلف، در پی تولید زیبایی و خلق آثاری متفاوت برآمده است که با ساختارهای گوناگون جامعه هماهنگ باشد. جریان ادبی شعراستان یکی از گونه های جدید شعر فارسی است که در سطوح مختلف متن به هنجارگریزی پرداخته و از این راه توانسته  است به ابداع طرز تازه ای در شیوه های تولید شعر در محیط ادبی ایران بپردازد. این پژوهش برآنست تا با روش تحلیلیتوصیفی در حوزه مکتب ساختگرایی و طبق الگوی هنجارگریزی لیچ به بررسی هشت گونه هنجارگریزی در جریان ادبی شعراستان بپردازد. اشعار مورد استفاده در این پژوهش از دو مجموعه عباخوان و ندیمه نورد اثر وحید ضیایی برگزیده شده اند و نتایج حاصل از این بررسی  بیانگر تاثیر بسیار زیاد گونه های مختلف هنجارگریزی در تولید شعراستان می باشد چنان که گویا هنجارگریزی اساسی ترین عنصر در شکل گیری متن آن می باشد.

Review of deviations in the" Sherastan" based on the pattern Leech

One of the effective ways of highlighting deviations in language and familiar tool that has many applications in poetry .Contact the effect, expanded the meaning of the text and therefore the production of literary pleasure. Contemporary Iranian poetry, especially in recent times with the use of deviations in different ways, in different works of beauty and creating a harmonious society is emerging with different structures. This study aims to describe the analytical methods in constructivist school and the deviation of the eight species Leech's deviations in Sherastan