کاربست قاعده تولا و تبرا در حوزه سیاست خارجی دولت اسلامی

قاعدة تولا و تبرا تنظیم ‌کنندة سیاست خارجی دولت اسلامی است و چهارچوبی برای نوع تعاملات با کشورهای اسلامی و غیراسلامی ارائه می‌دهد. در این مقاله با بهره‌گیری از منابع اسلامی و استنباط از آیات و روایات، برخی از ابعاد کاربست این قاعده در حوزة سیاست خارجی دولت اسلامی نشان داده شده است. براساس ظرفیتی که این قاعده ایجاد می‌کند، می‌توان در حوزة ساختاری، بلوک‌بندی متمایزی از ساختار کنونی نظام بین‌الملل ارائه داد؛ به‌گونه‌ای که در یک‌سوی آن با بهره‌گیری از قاعدة تولا و با محوریت اشتراکات ایمانی، جریانی همگرا در نظر و عمل، بر پایة اعتقادات مشترک شکل ‌گیرد و به انحای گوناگون، این جریان ضمن افزایش هم‌افزایی درونی، از راه‌های گوناگون، اقتدار جمعی را حفظ نموده، آن را گسترش دهد. از سوی دیگر، بهره‌گیری از قاعدة تبرا، منجر به مرزکشی نظری و عملی با کسانی می‌شود که نه‌تنها سنخیتی با جریان توحیدی ندارند، بلکه در برابر آن، از هر طریق ممکن، به مقابله برمی‌خیزند.