ارزیابی خوانش اقتدارگرایی از اندیشة سیاسی آیت‌الله مصباح یزدی*

سنجش واکنش اندیشمندان در دو دورة مشروطه و انقلاب اسلامی در قبال امر سیاسی، برخی نویسندگان را به این نتیجه رسانده است که در دورة انقلاب اسلامی، نظریه‌پردازی‌های سیاسی عمدتاً از ایستاری اقتداگرایانه برخوردارند. در این مقاله، صحت این مدعا دربارة یکی از اندیشمندان دورة انقلاب اسلامی، آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی، با استفاده از روش تحلیل و تفسیر بررسی می‌شود. بر اساس خوانش اقتدارگرایی، اندیشة سیاسی آیت‌الله مصباح یزدی به‌دلیل برخورداری از بنیاد «فرادستی» و همچنین مولفه‌های «لغویت بیعت»، «بی‌نیازی از مشاورت» و «اختیارات گستردة حکومت» در زمرة اندیشه‌های اقتدارگرایی قرار دارد. عدم انطباق مبانی و مولفه‌های اقتدارگرایی بر اندیشة سیاسی آیت‌الله مصباح یزدی، دستاورد این پژوهش است.