بررسی تطبیقی قابلیت تبیین سیاسی رهیافت نهادگرایی و رهیافت فطرت گرا (سیاست متعالیه)

رهیافت نهادگرایی، یکی از از رهیافت‌های مهم در عرصه‌ اندیشه‌ی سیاسی، به شمار می‌رود که علاوه بر قابلیت تبیینی، می‌توان آن را یکی از دیرپاترین روش‌های تبیینی اندیشه‌ سیاسی دانست. این رهیافت را می‌توان به دو شعبه‌ نهادگرایی قدیمی و نهادگرایی جدید، تفکیک کرد. بررسی تاریخ تحولات رهیافت نهادگرایی، به طور همزمان، مشتمل بر پژوهشی در رابطه با تاریخ اندیشه‌ سیاسی نیز می‌باشد. رهیافت سیاسی فطرت‌گرا را نیز می‌توان صورتبندی سیاست بنا بر استلزامات مبانی اسلام، تعریف کرد. دستاورد مقایسه‌ تطبیقی میان رهیافت نهادگرایی و رهیافت سیاسی فطرت‌گرا، بیان قدرت تبیینی رهیافت سیاسی فطرت‌گرا و یادآور شدن خطاهای نظری نهادگرایی است. این پژوهش با روشی تحلیلی، تفسیری و مقایسه‌ای صورت گرفته است.