مفید بودن افشای داوطلبانه برای قضاوت سرمایه‌گذاران

هدف این پژوهش بررسی رابطه مفید بودن افشای داوطلبانه بر اساس مولفه‌های کلان هیئت بین‌المللی استاندارهای حسابداری و قضاوت سرمایه‌گذاران در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی سال‌های 1394-1390 می‌باشد. به این منظور، داده‌های 127 شرکت با استفاده از روش نمونه‌گیری حذف سیستماتیک انتخاب و با استفاده از مدل مپلی، کیمینی و مزوچتی آزمون گردید. برای اندازه‌گیری افشای داوطلبانه شرکت‌ها از چک لیستی با 5 بعد ماهیت کسب و کار، اهداف و استراتژی‌های کسب و کار، منابع، ریسک‌ها و ارتباطات، نتایج عملیات شرکت و معیارهای اندازه‌گیری عملکرد استفاده شد. یافته‌ها نشان می‌دهد در مجموع، افشای داوطلبانه مولفه‌های اصلی مدل کسب و کار ارتباط ارزشی بالاتری نسبت به مولفه‌های افشای محدود فراهم می‌سازد. بر اساس این یافته‌ها، پیشنهاد می‌شود مدیران شرکت‌ها با توجه بیشتر به این شاخص‌ها، شرایط تحلیل‌های دقیق‌تر استفاده‌کنندگان صورت‌های مالی را فراهم سازند.

The Usefulness of Voluntary Disclosure to Investors' Judgment

The purpose of this study is to investigate the relationship between the usefulness of voluntary disclosure based on the macro components of the International Accounting Standards Board and the judgment of investors in the companies admitted to the Tehran Stock Exchange during the period of 2011 and 2015. To this end, 127 companies were selected using systematic elimination sampling method and tested using the Mechelli, Cimini and Mazzocchetti model. A checklist to measure the voluntary disclosure of companies with five dimensions of business nature, goals, business strategies, resources, risks and communications, results of company operations and performance measurement criteria was used. The findings show that, in general, voluntary disclosure of the main components of the business model provides a higher value relation than the limited disclosure components. Based on these findings, it is suggested that corporate executives with more attention to these indicators provide more precise conditions for users of financial statements.