تاثیر متغیر سیاسی در رابطه میان حق‌الضرب و نابرابری درآمدی کشورهای منتخب (d8 و oecd)

هدف اصلی مقاله آزمون این فرضیه است که آیا بهبود سنجه سیاسی حق اظهارنظر و پاسخ‌گویی دولت می‌تواند با کاستن اتکای دولت‎ها به درآمد حق‌الضرب و اتکای بیشتر به مالیات، توزیع درآمد را بهتر سازد. بدین‌منظور، از روش حداقل مربعات کاملا اصلاح‌شده برپایه داده های کشورهای منتخب سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (oecd) و نیز گروه اقتصادی متشکل از هشت کشور اسلامی درحال‌توسعه (d8) سال‌های 2008 - 2018 به‌کار گرفته شد. یافته ها نشان داد متغیر سیاسی حق اظهارنظر و پاسخ‌گویی با کاستن اندازه اتکای دولت به درآمد حق‌الضرب می‎تواند زمینه بهبودی توزیع درآمد در این کشورها را فراهم کند. همچنین، رشد درآمد به بهبود سنجه برابری درآمدی می انجامد؛ یعنی، میان دو هدف رشد اقتصادی و توزیع درآمد هیچ رابطه جایگزینی مشاهده نشد. براساس یافته ها، با بهبود سنجه سیاسی حق اظهارنظر مردم و پاسخ‌گویی دولت و نیز تقویت رشد اقتصادی می توان برای بهبودی توزیع درآمد گام های موثری برداشت.

the effect of political variable on the relationship between seignorage and income inequality:the case study of selected oecd and d8 countries

the most important instrument of the government to finance public expenditures and to improve the distribution of tax revenues is tax. high reliance of government on seignorage can reduce the role of taxes in correcting the inequalities. improving the political variable of the voice and accountability by less reliance on seignorage and more reliance on taxes can improve income distribution.the main purpose of this study is to investigate and test this hypothesis with the help of data from selected oecd and d8countriesperiod 2018-2008 using the fully modified least squares method (fmols). the results of model estimation showed that the political variables of accountability can improve the distribution of income in the studied countries by reducing the government’s reliance on seignorage.