بررسی اثر شوک‌های موثر بر رشد اقتصادی ایران در فضای نهادی

هدف این مقاله بررسی اثر شوک‌های موثر بر رشد اقتصادی در فضای نهادی کشور است. بدین منظور، از روش گشتاورهای تعمیم‌یافته و الگوی خودرگرسیون‌ برداری ساختاری برای دست‌یابی به برآوردگرهای مدل ساختاری ایران طی دوره زمانی 1396- 1349 استفاده شد و مدل ماندل ‌فیلیمینگ (1963) برای لحاظ تابع نهادی تعدیل گردید. نتایج نشان ‌می‌دهد بهبود فضای نهادی بر اکثر متغیرهای مهم اقتصاد ایران اثرگذار بوده و بهبود کیفیت نهادها به افزایش تولید ملی و کاهش حجم‌ نقدینگی می‌انجامد. هم‌چنین، بیش‌ترین تخریب وضعیت نهادی مربوط به افزایش حجم‌ دولت و تورم بوده‌ است. اکثر تکانه‌های مورد پژوهش، اثر معناداری بر رشد اقتصادی و وضعیت نهادی کشور داشته‌اند. بر اساس نتایج، پیشنهاد می‌شود دولت گام‌های موثرتری در راستای کاهش حجم فعالیت‌های خود برداشته و به انضباط مالی به تبع آن انضباط پولی، پایبندی بیش‌تری نشان دهند.

the Influence of the Effective Shocks on Economic Growth in Iran with the Emphasis on Institutional Variables

Early economists have cited economic freedom as the basis for economic growth, and later economists have emphasized the role of inclusive political and economic institutions in creating and sustaining economic growth. The relationship between these two perspectives goes to the concept that the economic freedom shapes by economic institutions. Proper institutional of countries not only contributes to the growth and prosperity of their economies, but can also increase the power of countries in the face of economic shocks. Identifying the institutions’ situation of countries can help to adopt appropriate policies by governments and the private sector. In this study, by generalizing a structural model of Iran’s economy as it includes the endogenous institutional function, attempt to measure the effects of effective shocks on the macroeconomic structure of the country with emphasis on institutional variables. The results show that the increase in oil shock has had a positive effect on the country’s economic growth and institutions. This study had done for the period 13491399 by using GMM and Svar methods. The result of estimating the structural model shows that improvement of the institutional environment has affected most of the important variables of the Iran’s economy, so improving the quality of institutions leads to increase in national product and reduces liquidity. Also, damaging institutional factors is related with increase in government size and inflation. Most of the impulses considered in the study had a significant effect on economic growth and institutional status of the country.