بررسی رابطه بین افشای اختیاری و انحراف حق دریافت وجه نقد از حق کنترل

این پژوهش به بررسی رابطه جنبه‌ای از تضاد منافع میان سهامداران شرکت، با افشای اختیاری در گزارشگری مالی می‌پردازد. بدین منظور، پس از بررسی مبانی نظری پژوهش، سه فرضیه طراحی شده و در این فرضیه‌ها، رابطه بین انحراف حق رای از حق دریافت وجه نقد با سطح افشای اختیاری شرکت‌ها و اثر نیاز به تامین مالی خارجی و حضور سهامدار بزرگ خارجی به عنوان مکانیزم‌های کنترل‌کننده بر این رابطه، بررسی گردید. نمونه مورد بررسی، از بین شرکت‌های عضو در بورس اوراق بهادار تهران که صورت‌های مالی و گزارش فعالیت هییت مدیره مربوط به دوره زمانی 1387-1391 را منتشر کرده بودند، انتخاب شدند. نتایج آزمون فرضیه‌ها با استفاده از رگرسیون چندگانه ترکیبی حاکی از آن است که بین انحراف حق رای از حق دریافت وجه نقد و سطح افشای اختیاری رابطه منفی وجود دارد؛ اما این رابطه منفی با حضور سهامداران بزرگ خارجی، کاهش پیدا کرده است. همچنین نیاز به تامین مالی برون سازمانی، بر رابطه بین افشای اختیاری و انحراف حق رای از جریان وجه نقد تاثیر معناداری ندارد.