بررسی تاثیر سرمایه در گردش و انعطاف پذیری مالی بر توان رقابتی شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مدیریت سرمایه در گردش یکی از مهم‌ترین مسایل مدیران مالی است و آن‌ها همواره سعی در تعیین سطحی منطقی جهت سرمایه در گردش دارند. معیار مورد استفاده برای سنجش سرمایه در گردش، دوره چرخه تبدیل وجه نقد می‌باشد. هنگامی که شرکت از منابع خود به طور منطقی استفاده نماید، بدین معنی که شرکت بتواند درقبال رویدادها و فرصت‌های غیرمنتظره واکنش نشان ‌دهد این منابع می‌توانند توان رقابتی ایجاد کنند. در این پژوهش برای انتخاب جامعهآماری از روش ‌حذف سامان‌مند، نمونه‌ای شامل 257 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی دوره زمانی 11 ساله (1381-1391) انتخاب و بررسی گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش گشتاور تعمیم یافته استفاده شده است.با توجه به نتایج به ‌دست ‌آمده مشخص ‌شد که دوره گردش دارایی‌های جاری با توان رقابتی رابطه‌ مثبت و معناداری دارد و دوره گردش وصول حساب‌های دریافتنی، دوره گردش پرداخت حساب‌های ‌پرداختنی و دوره ‌چرخه ‌تبدیل ‌وجه ‌نقد با توان رقابتی رابطه منفی و معنا- داری دارد. همچنین بین دوره گردش موجودی کالا، نسبت ‌جاری و نسبت ‌آنی با توان ‌رقابتی شرکت‌ها ارتباط معناداری وجود ندارد. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که مدیریت سرمایه در گردش به طور ‌گسترده‌ای بر توان ‌رقابتی بازار و بهره‌وری ‌عملیاتی تاثیر‌گذار است. توانایی سرمایه در گردش تاثیر مثبتی بر توان رقابتی در بازار محصولات دارد. ولی با کاهش ‌توانایی سرمایه در گردش به سطح مشخصی، این تاثیر‌گذاری ضعیف خواهد شد.