ارتباط بین برخی مکانیزم‌های حاکمیت شرکتی و کارآیی سرمایه‌گذاری در مراحل چرخه عمر

به علت افزایش عدم تقارن اطلاعاتی و مشکلات نمایندگی بین مدیران و سرمایه‌گذاران، نقش مکانیزم‌های حاکمیت شرکتی بیش از پیش اهمیت یافته است. از آنجا که افزایش عدم تقارن اطلاعاتی و مشکلات نمایندگی، پیامدهایی همچون بیش سرمایه‌گذاری و کم سرمایه‌گذاری را در پی دارد و با توجه به این که میزان عدم تقارن اطلاعاتی و مشکلات نمایندگی در طول چرخه عمر شرکت متفاوت است، از این رو پژوهش حاضر بر آن است تا به بررسی ارتباط بین مکانیزم‌های حاکمیت شرکتی و کارآیی سرمایه‌گذاری در مراحل چرخه عمر شرکت بپردازد. برای دستیابی به اهداف پژوهش تعداد 100 شرکت با روش نمونه‌گیری حذفی به عنوان نمونه پژوهش برای دوره زمانی 1385-1390 انتخاب گردید. برای حاکمیت شرکتی از مکانیزم‌های استقلال هییت مدیره، مالکیت سهامداران نهادی، تمرکز مالکیت و مالکیت اعضای هییت مدیره استفاده شد. همچنین به منظور اندازه‌گیری کارایی سرمایه‌گذاری از الگوی ریچاردسون (2006) استفاده گردید. شرکت‌های مورد بررسی طبق الگوی پارک و چن (2000) به مراحل رشد، بلوغ و افول تقسیم شدند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که در کل بین مکانیزم‌های حاکمیت شرکتی و کارایی سرمایه‌گذاری ارتباط مثبت و معناداری در مراحل رشد، بلوغ و افول وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از آزمون آماری پترنوستر حاکی از آن است که بین استقلال هیات مدیره، مالکیت سهامداران نهادی و مالکیت اعضای هیات مدیره با کارایی سرمایه‌گذاری در مراحل چرخه عمر تفاوت معناداری وجود دارد.