عوامل موثر بر عرضه و تقاضای اعتبار تجاری: رویکردهای ایستا و پویا

هدف: یکی از روش‌های تامین‌مالی در کوتاه‌مدت که در پژوهش‌های داخلی کمتر مورد توجه قرار گرفته، استفاده از اعتبار تجاری است. در این پژوهش، تاثیر برخی عوامل مالی شرکتی بر میزان عرضه و تقاضای اعتبار تجاری بررسی شده است. روش: نمونه پژوهش شامل 147 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازۀ زمانی 1396-1386 است. به منظور تخمین الگوها از رویکرد داده‌های ترکیبی و رویکرد کنترل اثرات سال‌ها و صنایع به عنوان رویکردهای ایستا استفاده گردیده و برای لحاظ نمودن پویایی موجود در میزان عرضه و تقاضای اعتبار تجاری، رویکرد داده‌های ترکیبی پویا با برآوردگر گشتاورهای تعمیم‌یافته، به عنوان آزمون تکمیلی، استفاده شده است. یافته‌ها: نتایج در مجموع نشان می‌دهد که با افزایش اندازه و عمر شرکت، میزان عرضه و تقاضای اعتبار تجاری افزایش می‌یابد. همچنین، یافته‌ها بیانگر تاثیر منفی نقدینگی شرکت بر میزان عرضه و تقاضای اعتبار تجاری است. با وجود این، نتایج پژوهش، شواهد کافی از تاثیر معنادار محدودیت‌های مالی بر میزان عرضه و تقاضای اعتبار تجاری، ارائه نمی‌کند. یافته‌های حاصل از آزمون‌های تکمیلی، نتایج اوّلیه پژوهش را تایید می‌کند. نتیجه‌گیری: شناسایی عوامل موثر بر اعتبار تجاری می‌تواند به مدیریت صحیح اعتبار تجاری و استفاده بهینه از آن در راستای بهبود مدیریت ریسک و افزایش ارزش شرکت کمک شایانی نماید.

Determinants of Supply of and Demand for Trade Credit: Static and Dynamic Approaches

Objective: One of the shortterm financing methods that have received less attention in domestic research is the use of trade credit in financing. In this study, the impacts of some financial variables in firms on the supply of and demand for trade credit have been examined. Method: The research sample includes 147 companies listed in the Tehran Stock Exchange in the period 20072017. To estimate the proposed model, panel data method and control approach of the effects of years and industries have been used as static approach, and to take into account the dynamics of supply and demand for trade credit, the dynamic panel data method with generalized moment method (GMM) has been used as complementary tests. Results: Findings showed that as firm’s size and age increase, so does the supply and demand for trade credit. Also, it was shown that firm’s liquidity inversely affects the supply and demand for trade credit. However, the results do not provide sufficient evidence on the significant impact of financial constraints on supply and demand for trade credit. The findings of the supplementary tests confirm the initial results of the study. Conclusion: Identifying the factors influencing the trade credit can help to properly manage trade credit and make optimal use of it to improve risk management and increase firm value.