سرمایه‌گذاری در موجودی کالا، راه‌کاری برای بهبود عملکرد یا چالشی برای بدتر شدن آن

هدف:همواره این سوال مطرح است که آیا بهایابی جذبی با تولید بیشتر و نگهداری موجودی کالا در دنیایی که تمرکز بر نگهداشت حداقل موجودی کالا است، باز هم می‌تواند سبب بهبود عملکرد شده و بر هزینه‌های نگهداری غلبه کرده، عملکردی بهتر از شرکت را به تصویر بکشاند. در این پژوهش سعی شده است رابطۀ سرمایه‌گذاری در موجودی کالا و عملکرد شرکت مورد آزمون قرار گیرد. روش: این پژوهش در حوزۀ تحقیقات اثباتی حسابداری قرار داشته که داده‌های 163 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سال‌های 1388 تا 1395 را با استفاده از تحلیل پانلی بررسی نموده است. یافته‌ها:  نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که بین سرمایه‌گذاری در موجودی کالا و عملکرد شرکت، رابطۀ معنادار آماری برقرار نیست. علاوه بر این، بین رشد فروش و تغییر در سرمایه‌گذاری در موجودی کالا، رابطۀ معنادار آماری مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: نگهداری موجودی کالا در ایران از لحاظ آماری نمی‌تواند تاثیر قابل توجهی بر عملکرد شرکت داشته باشد.

Is Inventory Investment an Opportunity to Improve Performance, or a Challenge to Make It Worse?

Objective: Given the importance of lean inventory and inventory cost as barrier to better performance, there is the challenge of whether absorption costing with higher production and more inventory lead to improved performance, or inventory costs overcome the benefit of absorption costing and makes the performance worse. This study aimed to examine the relationship between inventory investment and company’s performance. Method: In line with positive accounting research, this study used panel data analysis with data from 163 companies listed in the Tehran Stock Exchange from 2009 to 2016. Results: Findings showed that there is no significant relationship between inventory investment and company’s performance. Furthermore, the findings indicated a significant relationship between changes in inventory investment and sales growth. Conclusion: Inventory holding in the Iranian companies could not have statistically significant effects on company performance.