ارتباط ارزشی نسبی جریان‌های نقد عملیاتی از منظر اندازه‌گیری

پژوهش حاضر در نظر دارد ارتباط ارزشی افشای جریان‌های نقدی عملیاتی (مستقیم غیرمستقیم) را از منظر اندازه‌گیری، مورد بررسی قرار دهد. فرضیه‌‌های این پژوهش بیان می‌کنند که تقسیم‌بندی مجموعه اطلاعات، در صورت جریان‌های نقدی به بهتر شدن توانایی تبیین ارزش شرکت کمک می‌کند. فرضیۀ اصلی که دارای دو فرضیۀ فرعی است، در این پژوهش مطرح ‌شده و از طریق داده‌های 208 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1389 تا 1394، با استفاده از الگو‌های رقیب سطح قیمت و بازده، مورد آزمون قرار گرفتند. آزمون‌های والد و وونگ، جهت آزمون فرضیه ها استفاده‌شده است. یافته‌ها نشان می‌دهدکه تفکیک خالص جریان نقد عملیاتی به اجزاء اصلی تشکیل‌دهندۀ آن، موجب افزایش توان تبیین قیمت و بازدۀ سهام شرکت‌ها خواهد شد؛ بنابراین، شواهد تجربی بازار سرمایۀ ایران، از برتری روش مستقیم نسبت به روش غیرمستقیم از لحاظ سودمندی برای تصمیم‌گیری، حمایت می‌کند.