بهینه‌سازی شبه‌سه‌بعدی یک مرحله کمپرسور محوری به‌کمک الگوریتم ژنتیک ترکیبی

هدف اصلی از طراحی کمپرسور افزایش بازده، نسبت افزایش فشار و کاهش وزن می باشد. این سه پارامتر به‌عنوان تابع هدف استفاده شده-اند و با توجه به روش طراحی اتخاذ شده، محاسبه می شوند. در مقاله حاضر طراحی با به‌کارگیری روش شبه سه بعدی انجام شده است. طراحی واقعی نیازمند قیدهای طراحی متناسب با فیزیک جریان است تا از به‌دست آوردن جواب‌های غیرمنطقی جلوگیری شود. برخی قیدها به‌منظور الزامات طراح به مساله تحمیل می گردد. از الگوریتم ژنتیک ترکیبی با توجه به مزایایش در فضاهای پیچیده و غیرخطی برای بهینه‌سازی استفاده شده است. توزیع شعاعی چند پارامتر در نهایت بررسی می شود.