اثر فشار سیال بر جا به جایی خط جوش و توزیع ضخامت در فرآیند کشش عمیق هیدرومکانیکی لوح های ترکیبی

استفاده از لوح‌های ترکیبی در تولید، مزایای فراوانی را از قبیل کاهش وزن و هزینه‌ی تولید محصولات در پی دارد. اما به‌کارگیری این لوح‌ها در صنعت، نیازمند استفاده از روش‌هایی برای چیره شدن بر مشکل کاهش شکل‌پذیری این لوح‌ها نسبت به مواد پایه‌ی آن‌هاست. یکی از این روش‌ها به‌کارگیری فشار سیال در شکل‌دهی ورقی است. در این تحقیق، فرآیند کشش عمیق هیدرومکانیکی لوح‌های ترکیبی به وسیله‌ی روش اجزای محدود و صحت‌سنجی تجربی مطالعه شده است. در نهایت اثر استفاده از فشار سیال بر میزان جابه‌جایی خط‌جوش و توزیع ضخامت لوح‌هایی از جنس فولاد کربنی st12 با نسبت‌های ضخامت متفاوت بررسی شده است. نتایج عددی به‌دست آمده با نتایج تجربی، مطابقت نسبتاً خوبی دارند. این نتایج نشان می‌دهد که یک مقدار بهینه برای فشار نهایی سیال برای دست‌یابی به کمترین بیشینه‌ی نازک‌شدگی وجود دارد. هم‌چنین مشاهده می‌شود که با استفاده از فشار سیال در این فرآیند، امکان دست‌یابی به نسبت‌های کشش بالاتر و هم‌چنین امکان کاهش جابه‌جایی خط ‌جوش نسبت به فرآیند کشش عمیق متداول وجود دارد.