مطالعه موردی یخ‌زنی هواپیما در مسیرهای مختلف پروازی در ایران

یخ زنی هواپیما یعنی تشکیل یخ روی سطح هواپیمای در حال پرواز که یکی از عمده ترین حوادث در هوانوردی می باشد. یخ زنی جزء پدیده های جوی است که از نظر نوع و میزان شدت، کاملاً قابل پیش بینی نیست. در این مطالعه رخداد یخ زنی های گزارش شده توسط خلبانان بررسی شده است. علاوه بر گزارش های خلبان، گزارش های هواشناسی، نقشه های فشار سطح زمین و ارتفاع ژئوپتانسیلی ترازهای 850 و 500 میلی بار و نمودارهای نیم رخ دما، رطوبت و باد (نمودارskewt ) استفاده گردید. سپس با تحلیل نقشه های هواشناسی و بررسی الگوهای همدیدی موثر بر یخ زنی، شدت یخ زنی با استفاده از محتوای آب ابر، محاسبه ی ارتفاع سطح یخ بندان با استفاده از دمای سطح زمین، بررسی چگونگی رخداد یخ زنی با استفاده از روش 8d و شاخص های پایداری در زمان های مورد نظر محاسبه گردید. نتایج نشان می دهد که بیش ترین یخ زنی ها در ماه آوریل بوده و الگوهای همدیدی موثر در ایجاد یخ زنی بر روی کشور، در بیشتر موارد کم فشارهای دینامیکی است و یخ زنی ها در مناطقی که ناوه و جبهه ی سرد فعالیت دارند، رخ داده اند. یخ زنی های شدید همراه با ابرهای کومه ای با گسترش قائم زیاد (cb) همراه بوده است. هم چنین روش 8d برای یخ زنی های شدید که در ماه های آوریل رخداده، مناسب بوده است.