بهینه سازی طراحی برداشت کننده انرژی ارتعاشات موتور پهپاد بر مبنای قابلیت اطمینان

در این مقاله از یک مدل موجود برای برداشت انرژی از پیزوالکتریک استفاده شده است. توان قابل برداشت به عدم قطعیت های زیادی مانند عدم قطعیت های ناشی از خواص مواد، شرایط بارگذاری و عدم قطعیت ناشی از تلرانس ها حساس است. لذا بمنظور رسیدن به عملکرد صحیح تحت عدم قطعیت ها از بهینه سازی طرح با قابلیت اطمینان با هدف کم کردن حجم برداشت کننده استفاده شده است. نتایج نشان می دهند که چنانچه طراحی سامانه برداشت کننده انرژی از روش بهینه سازی با قابلیت اطمینان نسبت به عدم قطعیت های ناشی از تلرانس انجام شود، توان خروجی و نیز اطمینان از عملکرد صحیح به میزان قابل توجهی در مقایسه با بهینه سازی تصادفی افزایش می یابد. در این تحقیق تامین توان جایگزین باتری برای عملگرها و حسگرهای یک پهپاد با استفاده از برداشت کننده انرژی از پیزوالکتریک نیز بررسی شده است. در این حالت منبع ارتعاش را ارتعاشات موتور هواپیما در نظر گرفته و فرض بر این است که سطح لایۀ پیزوالکتریک برابر با سطح بال هواپیما بوده و به سطح بال متصل باشد. با درنظر گرفتن ملاحظاتی در طراحی بال و نیز نوع ماموریت آن می توان جایگزینی را میسر نمود.