ارزیابی تاثیر شرایط پارامتری مختلف روش‌های ماهواره‌ای sebal، metric و tvt در برآورد تبخیر-تعرق واقعی (مطالعه موردی: اهواز شمالی)

داده‌های سنجش از دور دارای کاربرد وسیعی در برآورد تبخیر و تعرق واقعی هستند و بدین منظور روش‌های مختلفی شرح و بسط ‌یافته است. در این میان، سبال و متریک به‌عنوان مدل‌های شار انرژی و تی‌وی‌تی برپایه پوشش گیاهی توجه زیادی را به‌خود جلب کرده و برپایه برخی پارامترهایی هستند که برای استفاده نیاز به ارزیابی دارند. در پژوهش حاضر، 12 تصویر مودیس طی دوره سال آبی 88-1387 که محدوده مطالعاتی اهواز شمالی را (طبق طبقه‌‌بندی وزارت نیرو) می‌‌پوشاند، فراهم شد تا برای تخمین تبخیر و تعرق واقعی با استفاده از مدل‌‌های سنجش از دور به‌کار گرفته شود. به‌منظور ارزیابی و مقایسه نتایج، از تبخیر و تعرق تخمین زده‌شده با استفاده از مدل بیلان آبی مرسوم برای همان دوره استفاده شد. افزون بر اینها، بهترین تخمین تبخیر و تعرق واقعی با استفاده از مدل سنجش از دور برای مزارع یونجه با مقادیر متناظر در سند ملی آب مقایسه شد. نتایج به‌دست‌آمده، عملکرد بهتر سبال و سپس متریک و تی‌‌وی‌‌تی را نشان دادند. مدل بیلان آب میزان تبخیر و تعرق واقعی را 341 میلی‌متر بر سال و سبال آن را 2/347 میلی‌‌متر بر سال برای همان دوره نمایش داد. ارزیابی پارامترهای این مدل‌‌ها، تاثیر معنا‌‌دار کاربرد معادلات کالیبره‌شده شار گرمای خاک و طول زبری مومنتوم را بر عملکرد و کاهش عدم‌قطعیت آنها نشان داد.