ارایه روشی ابتکاری بر پایه الگوریتم ژنتیک برای بهینه‌سازی تخصیص مصدومان زلزله به مراکز درمانی

در زمینه مسایل تخصیص خدمات و مراکز خدماتی با ظرفیت مشخصی برای متقاضیان، مطالعات کمی صورت گرفته است و اکثر راه‌حل‌های ارایه‌شده برای این نوع مسایل، محاسباتی پیچیده دارند. برای حل این مشکل، روش‌های ابتکاری متناسب با شرایط مسیله شکل گرفته‌اند. همچنین در بیشتر کاربردها و مسایل تخصیص، بخش مهمی از اطلاعات و تحلیل‌ها جنبه مکانی دارد، ولی پژوهشگران تحقیق در عملیات و مدیریت که در این زمینه مطالعه بیشتری دارند، معمولاً به این موضوع کمتر توجه کرده‌اند. تخصیص مصدومان زلزله به مراکز درمانی را می‌توان در مسایل تخصیص‌های ظرفیت‌دار طبقه‌بندی کرد که اهمیت زیادی در مدیریت بحران زلزله دارند. از این رو، تکوین روشی مناسب برای بهینه‌سازی تخصیص مصدومان به مراکز درمانی اثر مهمی در کاهش زمان امداد‌رسانی و درنتیجه، کاهش صدمات جانی دارد. در این مقاله، ارایه روشی ابتکاری بر پایه الگوریتم ژنتیک برای بهینه‌سازی عملیات تخصیص مصدومان زلزله به مراکز درمانی، با استفاده از قابلیت‌های سامانه اطلاعات مکانی (gis) توضیح داده می‌شود. به‌منظور بررسی کارایی الگوریتم طراحی‌شده، دو روش متفاوت برای تعداد و نحوه پراکندگی مکانی مصدومان زلزله برای منطقه مطالعه‌شده درنظر گرفته شد. مشکل دیگری که در پیاده‌سازی روش طراحی‌شده به آن توجه شده است، تاثیر میزان جمعیت اولیه الگوریتم ژنتیک در نحوه حل مسیله و زمان حل آن بود. با بررسی نتایج به‌دست آمده می‌توان گفت ساختار طراحی‌شده توانایی لازم برای حل این نوع مسایل را با انتخاب میزان جمعیت اولیه مناسب دارد.