تحلیل مکانی تصادف‌های درون‌شهری با استفاده از رگرسیون وزنی مکانی

در سال‌های اخیر مطالعات گسترده‌ای به منظور بررسی روابط بین‌ تصادف‌ها و عوامل موثر بر آنها‌ ـ از جمله نوع کاربری، ویژگی‌های جمعیتی و پارامترهای مختلف شبکه حمل‌ونقل در مناطق شهری ـ صورت پذیرفته است. متغیرهای میزان تولید و جذب سفر همراه با پارامتر مجموع طول معابر می‌توانند به عنوان متغیرهای جایگزین مناسبی برای پیش‌بینی تصادف‌ها مورد استفاده قرار گیرند. مدل‌های رگرسیون خطی تعمیم‌یافته به عنوان متداول‌ترین مدل‌های عمومی پیش‌بینی تصادف‌ها، و رابطه بین تصادف‌ها و متغیرهای مستقل را با تخمین ضرایب ثابت در کل منطقه مطالعاتی توصیف می‌کنند. در تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیرات ناپایداری در روابط میان تصادف‌ها و عوامل موثر بر آنها، مدل رگرسیون وزنی مکانی پوآسون پیشنهاد گردید. آن‌گاه این مدل با استفاده از پارامترهای تولید و جذب سفر و مجموع طول معابر در 253 ناحیه ترافیکی در شهر مشهد اجرا شد و تاثیرات خودهمبستگی مکانی در باقی‌مانده‌ها بررسی گردید. آزمون‌های نیکویی برازش دقت بالاتر مدل رگرسیون وزنی پوآسون را در قیاس با مدل عمومی نشان می‌دهند. نتایج همچنین نشان از ناپایداری معناداری در روابط بین تعداد تصادف‌ها و متغیرهای مستقل انتخاب‌شده دارند. نتایج، رابطه مستقیم متغیرهای انتخاب‌شده را نیز با وقوع تصادفات در بیشتر نواحی ترافیکی نشان می‌دهد. آزمون باقی‌مانده‌های هر دو مدل نشانگر حذف تاثیرات خودهمبستگی مکانی از باقی‌مانده‌های رگرسیون وزنی مکانی پوآسون است.