تهیه نقشه پراکنش مکانی شالیزارهای برنج با استفاده از داده‌های سری زمانی سنجنده MODIS ماهواره TERRA

داده‌های چندطیفی و چندزمانه برای آماده‌سازی اطلاعات مربوط به توزیع مکانی اراضی برنج از آن رو سودمند هستند که تمامی اراضی برنج با توجه به زمان در تقویم زراعی می‌توانند تحت پوشش مخلوطی از آب و خاک باشند. در این مطالعه به شرح و بسط الگوریتمی به منظور شناسایی و تفکیک شالیزارهای برنج، با استفاده از داده‌های سری زمانی ndvi و 2105lswi مشتق شده از محصول شاخص‌های پوشش گیاهی 16 روزه modis با توان تفکیک مکانی 250 متر (1q13mod) پرداخته شده است. این الگوریتم بر مبنای حساسیت شاخص‌های 2105lswi به افزایش رطوبت سطح در مرحله غرقابی، و نشاکاری و ndvi به افزایش محتوای کلروفیل و تاج پوشش گیاه برنج است. برطبق مشاهده‌ها، طی دوره نشاکاری برنج به‌دلیل غرقاب کردن زمین، شاخص 2105lswi افزایش می‌یابد و بعد از رشد برنج از ارزش آن کاسته می‌شود، به گونه‌ای که در همان زمان شاخص ndvi رفتاری معکوس نشان می‌دهد. در این تحقیق دو روش برای تعریف این رابطه بین ndvi و 2105lswi به منظور تفکیک مکان شالیزارهای برنج شهرستان آمل در استان مازندران (سال 1390) تکوین گردید. نتایج با استفاده از عملیات میدانی جامعی با برداشت 183 نقطه کنترلی برای دو کلاس (برنج ـ غیربرنج) انجام گرفت و دقت کلی روش‌ها به ترتیب 21/67 و 87/80 درصد بود. نتایج این مطالعه نشان از آن داشت که تهیه نقشه مکانی برنج مبتنی بر 1q13mod، بالقوه می‌تواند در مقیاس متوسط برای پایش اراضی کشاورزی برنج براساس زمان اجرا شود. کلید‌واژه‌ها: modis، نقشه پراکنش مکانی شالیزارهای برنج، ndvi، 2105lswi.