توسعه و ارزیابی سامانه اطلاعات مکانی عامل‌‌مبنا به‌منظور

هدف اصلی مقالة حاضر آن است که با طراحی و ارزیابی سامانة عامل‌مبنای مکانی، اطلاعات مربوط به توده‌های آلودگی زیست‌محیطی را به صورت آنی و از طریق تصاویر ماهواره‌ای noaa استخراج کند و سپس تأثیر آنها را بر روی محدوده‌های زیست‌محیطی جنگلی به صورت مناطق ریسک مشخص گرداند. در این کاربرد، آلودگی هوا پدیده‌ای است که به اشکال گوناگون باعث به‌وجود آمدن ریسک در محدوده‌های جنگلی می‌گردد. لذا به دست آوردن تمامی تأثیرات آلودگی هوا بر محدوده‌های جنگلی امری دشوار قلمداد می‌شود. با این حال برخی از تأثیرات آن از قبیل تأثیر بر رشد پوشش گیاهی منطقه را می‌توان به عنوان عاملی ضروری‌تر در فرایند تصمیم‌گیری وارد ساخت. برای بررسی این موضوع، پیامد انتشار آلودگی ناشی از آتش‌سوزی چاه‌های نفت کویت در سال 1991 و تأثیر آن بر جنگل‌های جنوب غربی کشور در نظر گرفته شده است. بررسی تصاویر نیم‌روزانه noaa-avhrr به خوبی آشکار می‌سازد که آلودگی به سمت مرز ایران حرکت کرده و منابع طبیعی و جنگل‌های جنوب غربی کشور را تهدید کرده است. با در نظر گرفتن شواهد مذکور، ردیابی، تخمین و ارزیابی سریع و آنی محدوده‌های ریسک، امری ضروری به شمار می‌آید. این مقصود با طراحی سامانه هوشمند عامل‌مبنایی که در آن ابزارهای مرتبط با سامانه اطلاعات مکانی و سنجش از دور یکپارچه شده‌اند، محقق می‌گردد. در آن سامانه به‌منظور استنتاجگری، روش‌های مختلف یادگیری ژنتیکی قوانین ارزیابی می‌شوند و قوانین بهینه مشخص می‌گردند. با توجه به اینکه دو پدیدة مورد نظر (آلودگی هوا و محدوده ریسک) دارای مرز نامعلوم و ماهیتی نامعین هستند، لازم است که وضعیتی قابل پیش‌بینی از قوانین برای آنها در نظر گرفته شود و مطابق آن برای هر دورة محاسباتی، فرایند تنظیم و یاد‌گیری قوانین استنتاج در شرایط نامعین، اجرا گردد. لذا مناطق ریسک به صورت آنی و هوشمند تعیین می‌شوند و روش‌های مختلف یادگیری ژنتیکی به همراه استنتاجگری مکانی فازی، با استفاده از داده‌های استخراجی از تصاویر ماهواره‌ای لندست tm مورد ارزیابی قرار می‌گیرند