پهنه‌بندی پارامترهای مقاومت برشی خاک (مطالعه موردی: شهر کرمانشاه)

به‌منظور شناخت ساختگاه، به‌دست‌آوردن پارامترهای مقاومتی خاک کاری ضروری و درعین‌حال هزینه‌بر و زمان‌گیر است. در این پژوهش، با استفاده از 135 گمانه ژئوتکنیکی حفر شده در شهر کرمانشاه، پهنه‌بندی پارامترهای مقاومت برشی خاک (زاویه اصطکاک و چسبندگی) با استفاده از نرم‌افزار arcgis و روش درون‌یابی کریجینگ معمولی (با شبه‌واریوگرام‌های کروی، نمایی و گوسی)، تا عمق نُه متر در بازه‌های سه‌متری انجام شده و با استفاده از شاخص‌های جذر میانگین مربعات خطا (rmse) و میانگین قدرمطلق خطا (mae)، بهترین مدل برای پیش‌بینی مشخصه‌ها انتخاب شده است. براساس شاخص‌های ارزیابی خطا، بهترین واریوگرام‌ها برای پهنه‌بندی زاویه اصطکاک و چسبندگی در عمق 0 تا 3 متر گوسی، 3 تا 6 متر نمایی و 6 تا 9 متر به‌ترتیب گوسی و کروی است. مطابق نتایج به‌دست‌آمده، اغلب با افزایش عمق، زاویه اصطکاک و چسبندگی افزایش یافته است و بخش‌های شمالی و جنوب‌غرب کرمانشاه، در قیاس با دیگر مناطق، دارای خاکی با زاویه اصطکاک بیشتر و چسبندگی کمتر (درشت‌دانه) هستند و بخش‌های شمال‌غرب این شهر خاک‌های رسی و آبرفتی دارند؛ با توجه به گذر رودخانه قره‌سو از این ناحیه و قرارگیری مناطق شمالی و جنوبی کرمانشاه در کوهپایه، نتایج تصدیق می‌شود.

zoning of soil shear strength parameters (case study: kermanshah)

in order to understand the site, it is necessary to obtain soil strength parameters, which are both costly and time-consuming. in this research, utilizing 135 geotechnical boreholes drilled in kermanshah, the zonation of soil shear strength parameters (friction angle and cohesion) using arcgis software and ordinary kriging interpolation method (employing spherical, exponential, and gaussian semi-variograms), up to a depth of 9 meters in three-meter intervals was done. the selection of the best model for predicting these characteristics was determined by assessing the root mean square error (rmse) and mean absolute error (mae). based on these error evaluation indicators, the optimal variograms for zonating friction angle and cohesion at depths of 0 to 3 meters are gaussian, 3 to 6 meters is exponential, and 6 to 9 meters are gaussian and spherical, respectively. the results indicate that, predominantly with increasing depth, the friction angle and cohesion have increased. the northern and southwestern parts of kermanshah, in comparison to other regions, exhibit soil with a higher friction angle and lower cohesion (coarse-grained). furthermore, the northwestern parts of the city have clay and alluvial soils, findings corroborated by the passage of the qarasu river through this area and the location of the northern and southern regions of kermanshah at the foot of the mountain.